Page 57 - mag_59
P. 57

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
















                                    ΕΥΣΤΑΘΙΑ


                               ΜΑΤΖΑΡΙ∆ΟΥ


                      ΕΝΑΣ ΚΟΜΠΟΣ ΟΛΑ



                                Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ






               Στο σπίτι είµαι πάλι µόνη, βυθισµένη στον καναπέ,
               και τρώω µε βουλιµία τα νύχια µου όσο πιο βαθιά
               µπορώ, κι αυτό το νυχοφάγωµα µε κάνει και τα ξε-
               χνώ όλα, όση ώρα τρώω το ένα µου νύχι απ’ τη µια
               του πλευρά ως την άλλη όσο πιο βαθιά µπορώ, µέ-

               χρι που το βάθος του να είναι τέτοιο, ώστε να µου                  να κρυφτώ απ’ τον έλεγχό της
               προκαλεί πόνο ή να βγάζει έστω και ελάχιστη ποσό-                  και τις παρατηρήσεις της και
               τητα αίµατος, τότε το εγκαταλείπω και πηγαίνω στο                  τις  φωνές  της  και  την  οργή

               επόµενο και µετά στο επόµενο, κι αφού τελειώσω                     της·  η  αναζήτηση  σίγουρου
               µε όλα µου τα νύχια, επανέρχοµαι µε τη σειρά στο                   µέρους να κρυφτώ είναι που
               καθένα για να καθαρίσω µε την ίδια επιµέλεια και                   µε καθυστερεί σ’ όλα τα πράγ-
               τις παρανυχίδες, και σκέφτοµαι πόσο αυτό το νυχο-                  µατα  και  µέχρι  να  έχω  κρυ-
               φάγωµα µου παίρνει όλα τα χρόνια το άγχος µου και                  φτεί καλά και να είµαι σίγου-

               τώρα το άγχος της ορφάνιας του παιδιού µου και το                  ρη για την κρυψώνα µου, τα
               άγχος ότι οι άλλες τα έχουν µάθει όλα, ότι ξέρουν                  έχουν προλάβει όλα οι άλλοι,
               τους κινδύνους, ξέρουν πώς να ντύσουν τα βρέφη                     κι εγώ έρχοµαι µετά καθυστε-

               τους,  να  τα  περιποιηθούν,  έχουν  κάνει  σεµινάρια              ρηµένη και αναρωτιέµαι πώς
               θηλασµού, σωµατικής υγιεινής των βρεφών, σωµα-                     µπόρεσαν  οι  άλλοι  και  ήταν
               τικής υγιεινής των ιδίων, σεµινάρια ανώδυνου τοκε-                 τόσο  γρήγοροι,  πώς  οι  άλλοι
               τού, σεµινάρια σύσφιξης µετά τον τοκετό, σεµινάρια                 έχουν  γεννηθεί  τόσο  γρήγο-
               εύκολης ζωής, θετικής ζωής, ζωής επιτυχηµένης,                     ροι  κι  εγώ  τόσο  αργή,  πώς

               κι εγώ τα έχασα όλα, γιατί µέρα και νύχτα εκτελώ                   οι  άλλοι  προλαβαίνουν  τόσο
               εντολές για τη µάνα µου, ή διώκοµαι από τη µάνα                    πολλά και σε τόσο λίγο χρόνο
               µου, από τα λόγια και τις σκέψεις και το παρελθόν                  κι εγώ, ενώ δεν τεµπελιάζω,

               µου µαζί της, και γι’ αυτό µένω πίσω σε αυτή την                   δεν είµαι τεµπέλα, όπως δια-
               προετοιµασία, λόγω της µάνας µου, της καταδίωξης                   τείνεται η µάνα µου, εντούτοις
               απ’ τη µάνα µου, το χρόνο που χάνω προσπαθώντας                    δεν τους προλαβαίνω.[…]
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62