Page 19 - mag_61
P. 19

της Λίνας Ιορδάνου











                                                               "Θυγάτηρ Βιβλιοθήκη". Διευθυντές της Βι-

                                                               βλιοθήκης της Αλεξάνδρειας διετέλεσαν
                                                               ο Ζηνόδοτος ο Εφέσιος, ο Ερατοσθένης

                                                               ο Κυρηναίος, ο Αριστοφάνης ο Βυζαντι-
                                                               νός και ο Αρίσταρχος ο Σαμόθραξ. Μετα-

                                                               φράσεις, αρχαία κείμενα, λεξικά, γραμμα-
                                                               τική, φιλολογία, φιλοσοφία, μαθηματικά,

                                                               λογοτεχνία... φώτα που άναψαν και δεν
                                                               έσβησαν ποτέ, ακόμα κι όταν το 391 μ.Χ.

                                                               επί Θεοδόσιου Α, ένα μεγάλο τμήμα της
                                                               βιβλιοθήκης καταστράφηκε από φανατι-

                                                               κούς χριστιανούς, ακόμα κι όταν τον 7ο
                                                               και 8ο αιώνα η καταστροφή συνεχίστηκε

                                                               με την αραβική κατάκτηση.
                                                               Η  ιστορία  και  ο  πολιτισμός  της  Αλεξάν-

                                                               δρειας ενέπνευσε σπουδαίους λογοτέ-                              19
                                                               χνες, όπως ο Κωνσταντίνος Καβάφης

                                                               και ο Στρατής Τσίρκας. Στα έργα του Κ.
                                                               Καβάφη η Αλεξάνδρεια πρωταγωνιστεί.

                                                               Το Νοέμβριο, ωστόσο, του 1910 γρά-
                                                               φει το πλέον χαρακτηριστικό του ποίημα,

                                                               το "Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον", όπου
                                                               ο Ρωμαίος Αντώνιος χάνει για πάντα την

                                                               αγαπημένη του πόλη, παραλληλίζοντας ή
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24