Page 74 - mag_62

iσΤορΙεσ Του Δρομου

Αγαπητέ - όχι, όχι Άγιε· αν ήσουν θα έκανες θαύματα-

Βασίλη,

Ποτέ δε σε συμπάθησα ιδιαίτερα.

Ήξερα πάντοτε να ξεχωρίζω την ψεύτικη γενειάδα

απ' την αληθινή, καθώς επίσης αντιλαμβανόμουν

πως δεν μπορεί το ίδιο πρόσωπο να βρίσκεται σε

τόσα πολλά σημεία την ίδια στιγμή. Άσε που οι τάραν-

δοι δεν πετούν! Μα ο κυριότερος λόγος, εκτός των

εξής: ποτέ δεν μοίραζες δίκαια τα δώρα σου. Φυλού-
74 παράπανω και τόσων άλλων ψεμάτων σου, είναι ο

σες τα καλύτερα για τα παιδιά με αληθινό έλατο στο

σαλόνι - αντί να τιμωρηθούν που καταστρέφουν τα

δάση. Παιδιά με λευκά γιακαδάκια πάνω από καρό

πουλόβερ, με τη χωρίστρα στο πλάι του κεφαλιού,

τη θέρμανση σε θερμοκρασία Ιουλίου, και το τραπέ-

ζι πάντοτε στρωμένο. Παιδιά που για να φάνε όλες

τις μπουκιές τους, θα έπρεπε να τους υπενθυμίσουν

πως κάποια άλλα δεν έχουν φαγητό. Και οι μητέρες

συνέχιζαν να τα ταΐζουν το περίσσευμα, να γίνουν

παχιά τόσο, ώστε να το 'χουν ρεζέρβα όταν αργότε-

ρα θα το πάρουν σε ύψος. Παιδιά που εκπαιδεύονται

μετά την υπενθύμιση αυτή να καταπίνουν με ευκολία

τη μπουκιά τους.