Page 57 - mag_65
P. 57

του Αχιλλέα ΙΙΙ











               βα. Αφού πήδηξε από το παράθυρο                       Here I am back home again

               του μπάνιου στην πίσω αυλή και από                    I'm here to rest
               εκεί πάνω από τη μάντρα στον δρόμο,

               ο μοναχογιός της οικογένειας Καρατζά                  All they ask is where I've been

               απομακρύνθηκε περπατώντας γρήγο-                      Knowing I've been West
               ρα, μέχρι που έφτασε ψηλά έξω από

               την πόλη. Εκεί, νιώθοντας επιτέλους

               ασφαλής, γύρισε το κεφάλι του προς                    I'm the family's unowned boy
               τα πίσω για να αντικρίσει για μία τε-                 Golden curls of envied hair

               λευταία φορά το μέρος όπου γεννήθη-

               κε και μεγάλωσε. Ο ήλιος είχε αρχίσει                 Pretty girls with faces fair
               να κερδίζει ύψος κάνοντας με το φως                   See the shine in the Black Sheep Boy

               του τα πρώτα κάτοπτρα από τους ηλια-                  (μπεεεε)

               κούς θερμοσίφωνες να στραφταλίσουν
               στις σκεπές και τις ταράτσες, σαν να                                                                             57

               του έκλειναν το μάτι. Τους έκλεισε και                If you love me, let me live in peace

               αυτός το μάτι, έπειτα το άνοιξε, άφη-
               σε το βλέμμα του να τρέξει για λίγο                   Please understand

               σε τυχαίες διαδρομές μέσα στα στενά                   That the black sheep can wear

               και τις πλατείες, πατώντας με το πόδι                 the golden fleece
               του στον  λαιμό ορισμένες  νοσταλγι-

               κές αναμνήσεις που βρήκαν  ευκαιρία                   And hold a winning hand

               να σηκώσουν κεφάλι, και ύστερα από
               λίγο, χωρίς θυμό, έφτυσε κάτω και

               συνέχισε την πορεία του μακριά τους.

               Για αρκετή ώρα περπατούσε σιγοσφυ-
               ρίζοντας ασυναίσθητα μια μελωδία

               που θύμιζε σε ανησυχητικό βαθμό το

               Τροπάριο της Κασσιανής. Όταν το κα-
               τάλαβε ξεροκατάπιε και, χωρίς δεύτε-

               ρη σκέψη, το γύρισε σε Tim Hardin,                                      (Lyrics of “Black Sheep Boy”

               βελάζοντας χαρούμενα κάθε φορά που                                      written by Tim Hardin, 1967)
               τελείωνε το ρεφραίν:
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62