Page 83 - mag_66
P. 83
της Κατερίνας Θωμοπούλου
Ένας μήνας Μάιος αλλιώτικος από τους άλλους…
Η πρώτη του μέρα ήρθε για να ανατρέψει τα δεδομένα για τόσα πολλά
χρόνια… Στο ίδιο μέρος, στο σπίτι με τα λουλούδια απέναντι από τη
θάλασσα… Μια μέρα ηλιόλουστη και ζεστή μα και κρύα συνάμα…
Να κοιτάμε τον ήλιο μας ζήτησε…
Μάλλον μας συμβούλεψε πιστεύω εγώ…
Κι αυτός ο ήλιος είναι που χαρακτήριζε τα καλοκαίρια μας!
Με τα μπάνια στην απέναντι παραλία, τα γέλια και τους καυγάδες γύρω
από το μεσημεριανό τραπέζι, την αναγκαστική μεσημεριανή σιέστα, τα
παγωτά από το περίπτερο, τις βόλτες με τα ποδήλατα τ’ απογεύματα
και τα βράδια για σουβλάκια στα ταβερνάκια του χωριού!
Έτσι χαρακτηρίστηκαν τα καλοκαίρια πέντε παιδιών που αγαπήθηκαν
πολύ σ’ αυτό το σπίτι απέναντι από τη θάλασσα. 83
Ο Βασίλης, η Λίνα, η Έφη και οι δυο Κατερίνες έπαιξαν, ονειρεύτηκαν,
έπεσαν, κατάφεραν, έχασαν, δημιούργησαν, μεγάλωσαν…
Και είναι τόσο ίδιοι και τόσο διαφορετικοί αυτοί οι πέντε!
Κι έχουν ένα κοινό παρονομαστή! Την αγάπη που ένιωσαν και το σπίτι
απέναντι από τη θάλασσα που πάντα θα επιστρέφουν…
Είναι ένα σημείο αναφοράς για τον καθένα τους…
Μια αναμνήσεις!
Και σ’ αυτή την αυλή τρέχουν τώρα δυο μικρά ποδαράκια και φτιάχνουν
«Χάρις, τα κουβαδάκια σου μην ξεχάσεις… Να φτιάξουμε πύργο στην
Πρωτομαγιά αμμουδιά κι ας μην κολυμπάμε ακόμα…»
Οι άνθρωποι ανθίζουν, χτίζουν, δημιουργούν και φεύγουν όταν κου-
ράζονται…
Στρέφω το βλέμμα στον ήλιο και νιώθω τυχερή!
Εγώ και οι άλλοι τέσσερις!
Η Χάρις θα προσέχει στο σκαλοπάτι…
