Page 42 - mag_66

ΥΓεΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

ΤΟ ΣΥΝΟΡΟ

ΩΣ ΔΕΡΜΑ

Πριν λίγα χρόνια, κατά την έναρξη της οικονομικής
κρίσης, υπήρξαν πολλές συγχωνεύσεις εταιρειών

και τραπεζών. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση πώς
το γεγονός μίας εταιρικής συγχώνευσης επέφερε
πολλές φορές ανεξέλεγκτο άγχος στους υπαλλήλους
και τα στελέχη των οργανισμών που συνενώνονταν.

Επρόκειτο για ένα άγχος που δεν στηρίζοταν τόσο
σε κάποια επώδυνη πραγματικότητα, αλλά κυρίως,
σε κάτι φαντασιακό που είχε να κάνει με τα όρια του

οργανισμού που διαλυόταν για να επαναδομηθεί μία
νέα εταιρική ταυτότητα. Για τον λόγο αυτό, σε κάθε
εταιρική συγχώνευση χρειάζεται και μελέτη για την

στήριξη του προσωπικού.

Αυτή την μορφή άγχους που αγγίζει τα όρια της

ύπαρξης και κλονίζει την ταυτότητα του ατόμου, το
42 βλέπουμε στον ψυχωτικό ασθενή. Δεν είναι όμως
σπάνιο να συναντιέται και σε μη ψυχωτικά άτομα,
όταν η κατάσταση στην οποία βρίσκονται φέρει σε

κρίση την ταυτότητα.

Το "ψυχωτικό" αυτό άγχος μπορούμε εύκολα να το

διακρίνουμε σε κάθε στιγμή που κινδυνεύει το όριο
μεταξύ του Εγώ και του Άλλου. Αυτό είναι άλλωστε
και ένα από τα βασικά ζητήματα της ψύχωσης. Ο

ψυχωτικός ασθενής δεν ξεχωρίζει αν η φωνή που
ακούει προέρχεται από την σκέψη του ή από κάποια
άλλη πηγή. Βλέπει τον άλλον και νομίζει ότι διαβάζει

το μυαλό του, ή ότι πονάει μέσω της σπλήνας του
άλλου κλπ. Σε άλλη περίπτωση απτικών ψευδαισθή-
σεων βλέπουμε ψευδαισθήσεις όπως το μεγάλωμα
των χεριών, σμίκρυνση μελών κλπ.

Το σώμα ως όριο ταυτότητας είναι αυτό που μας δι-
αφοροποιεί από τον υπόλοιπο κόσμο. Είναι το πρω-

ταρχικό στοιχείο ταυτότητας. Το σώμα είναι ο τόπος
της ύπαρξής μας. Εγγράφεται πάνω του η ιστορία
μας. Για τον λόγο αυτό, πιστεύω ακράδαντα ότι η