Page 105 - mag_70
P. 105
της Λίλλυς Παπασπυροπούλου
εύστοχα αλλά και με ειλικρίνεια, αυτό γήνης της Αμερικής: έχουν προηγηθεί
που είναι το φιλμ: μια μετέωρη γέφυρα η Αλίκη Στις Πόλεις και ο Αμερικάνος
ανάμεσα στο βλέμμα του Ευρωπαίου Φίλος καθώς και η μάλλον τραυματι-
και του αμερικάνικου μύθου. Είναι το κή του -λόγω παραγωγών- εμπειρία 105 105
ίδιο το σημείο στίξης που ενοποιεί και με τον Κόππολα για το Χάμετ. Δεν δι-
χωρίζει ταυτόχρονα τους δύο τόπους, αφαίνεται ωστόσο καμιά πικρή κριτική
η ουτοπία του τίτλου συναντάει αυτήν για το Νέο Κόσμο, τον τόπο που βρίθει
του ήρωα. Ο Σαμ Σέπαρντ και το βιβλίο από κινηματογραφικές μυθολογίες και
του «Motel Chronicles», θα αποτελέ- αναμνήσεις. Η αριστουργηματική αυτή
σουν την έμπνευση που θα καταλήξει ταινία, διαβαίνει αλώβητη το χρόνο,
στη στενή συνεργασία του Βέντερς με χωρίς την παραμικρή ρυτίδα, χωρίς να
το συγγραφέα για την πραγμάτωση του
σχεδίου του. Τα εξωτερικά πλάνα του πέφτει ούτε στιγμή στο κλισέ του οικο-
έργου παραπέμπουν άμεσα στους πί- γενειακού μελοδράματος, αναδίδοντας
νακες ενός άλλου Αμερικάνου, του ακέραια μέχρι σήμερα μια ευωδιά ποί-
Έντουαρντ Χόπερ, μοναχικά πρόσωπα ησης , γνήσιας συγκίνησης και ανθρω-
ποτισμένα με τη μελαγχολία της αντι- πιάς. Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες το
παράθεσης της φύσης με το μοντέρνο 1984 και η γεμάτη χιούμορ αποστροφή
κόσμο, έντονα χρώματα που ομορ- του Βέντερς για το βραβείο: αφού ανέ-
φαίνουν τις πιο θλιβερά κοινότυπες φερε το πόσο ξεχωριστοί υπήρξαν όλοι
εικόνες, οι πρωταγωνιστές του έργου οι συντελεστές κατέληξε: «δεν απέμενε
ντυμένοι με ζωηρό κόκκινο, ο Βέντερς παρά ο εαυτός μου πού θα μπορούσε
επιτέλους παραδομένος στο δικό του να τα τινάξει όλα αυτά στον αέρα, αλλά,
όραμα του φαντασιακού και της σα- ουφ, αυτό δεν συνέβη».
