Page 43 - mag_71

8 Μαρτίου: Παγκ ο σ Μί α Η Μ έρα των Δ ί κα ί ω Μα των τ Ησ
γ υναίκα σ
της Μαρίας Ηλιοπούλου
όσο και στους συνδικαλιστές εργάτες,
μέχρι το 1890, ήταν ότι η μισθωτή ερ-
γασία των γυναικών απειλούσε με διά-
λυση την οικογένεια, έθετε σε κίνδυνο
την ηθική ακεραιότητά τους και τη θη-
λυκότητά τους και ανταγωνιζόταν την
ανδρική εργασία. Ως λύση στο πρό-
βλημα, σοσιαλιστές και φεμινιστικές
οργανώσεις, πρόκριναν το αίτημα «ίση
αμοιβή για ίση εργασία», με διαφορε-
τική όμως ο καθένας οπτική. Οι μεν
σοσιαλιστές νομίζοντας ότι θα περιο-
ριζόταν η γυναικεία μισθωτή εργασία,
αφού οι εργοδότες δεν θα είχαν το κί-
νητρο της χαμηλότερης αμοιβής, οι δε 43
φεμινιστικές οργανώσεις θεωρώντας
το κεκτημένο δικαίωμα των γυναικών.
Η διαμάχη συνεχίστηκε μέχρι τα μέσα
του 20ου αιώνα, όπου βαθμιαία άρ-
χισε να κατοχυρώνεται νομοθετικά το
αίτημα της ίσης αμοιβής για ίση εργα-
σία σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.
Ωστόσο, ακόμα δεν έχει κατοχυρωθεί
στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών
και δυστυχώς εκκρεμεί και στη χώρα
μας. Όμως τα στερεότυπα έχουν μεγά-
λη αντοχή και διάρκεια στο χρόνο, γι`
αυτό η τυπική θέσπιση της εργασιακής
ισότητας ανάμεσα στα δύο φύλα δεν
σημαίνει και την αυτόματη γενίκευσή
της στην πράξη. Οι γυναίκες δεν μπο-
ρεί παρά να συνεχίσουν να την διεκδι-
κούν …