Page 114 - mag_76
P. 114

JUKeBoX






               Του Χρόνη (1994)


               Social Waste
               Στίχοι: Λεωνίδας

               Μουσική: Social Waste


               Τα αστέρια λένε τα ψαρεύεις πυροφάνι/                             Και το κλειδί θα είναι

               κάτω απ’ το γεράνι/                  Η επανάσταση μονάχα έχει ουσία όσο

               κρατάει μέχρι να γίνει εξουσία/                       Κι εσύ που έφυγες νωρίς που

               να γυρίζεις/         Ποιους μαχαλάδες και ποια πέλαγα αρμενίζεις/Κι
               όποτε οι μπάτσοι ένα χαμόγελο ζητάνε/                             Τους λες «υπάρχει και

               ζεμπέκικο ρουφιάνε!»/                 Στα Ποταμούδια στην Καβάλα πάλι τα

               κεραμίδια στάζουν/               Και οι κυράδες στους μαχαλάδες πιάνουν

               την παρασιά και ετοιμάζουν/                        Έτσι σε πείσμα του καιρού οι

               γειτόνισσες μαζευτήκανε πάλι/                        Απ’ έξω βροχή και κοκοσάλι

               κι  αυτές  τριγύρω  απ’  το  μαγκάλι/                          Και  πιάσανε  την  ψιλή

   114 114     κουβέντα και λένε για τα περασμένα/                             Για τα παλληκάρια του

               μαχαλά και κάπου εκεί θυμηθήκαν κι εσένα/                                  Δεκατετράχρονο

               παιδί, ούτε καν χνούδι δε θα `χε βγάλει/                               Και πήγε αντάρτης
               στο βουνό, διηγείται η μια και συμφωνεί η άλλη/                                     Και ύστερα

               θυμηθήκανε  και  τους  καπνεργάτες  απ’  τη  Θάσο/                                    Καλά  εσύ

               σκοτώθηκες νωρίς αλλά εγώ πώς να ξεχάσω/                                     Την παρανομία

               και την απεργία, την απομόνωση κι ακόμα/                                   Εκείνα τα λόγια

               τα απλά του Νικόλα τότε που μπήκαμε στο Κόμμα/                                         Ότι είναι

               οι πλούσιοι από τη μια κι εμείς οι φτωχοί από την άλλη/

               Και να τα μοιράσουμε όλα στα ίσα να πάψουν να υπάρχουν
               μικροί και μεγάλοι/                Και κάτι χρονάκια πιο μετά ο Χρόνης

               γυρνάει  στη  Σαλονίκη/                  Στο  Δημοκρατικό  Στρατό  μα  είχε

               πετάξει πια η νίκη/              Τονε συλλάβαν το `47, λένε οι γειτόνισσες

               βουρκωμένες/           Κάτι φασίστες στρατιωτικοί κάτι κυβερνήσεις

               πουλημένες/          Και τονε ρίξαν στο κελί η βία και η εξουσία/

               Και ύστερα πιάσανε οι νικητές να γράψουνε την ιστορία./                                           Τα

               αστέρια λένε τα ψαρεύεις πυροφάνι/                             Και το κλειδί θα είναι

               κάτω απ’ το γεράνι/                  Η επανάσταση μονάχα έχει ουσία όσο
   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118