Page 54 - mag_103
P. 54

ΥΓΕΙΑ  ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ


                  O "αρκετά" καλός γονιός...
                    Ο ιδανικός γονιός





               καλύπτει τις βασικές ανάγκες του παι-                 αλλαγής, αλλά η βοήθεια δεν μπορεί να
               διού της, υλικές και συναισθηματικές,                 προέλθει από την ίδια την οικογένεια.

               ωστόσο του λέει και όχι. Μία τέτοια                   Η απουσία των ορίων, μέσα από την
               μητέρα επιτρέπει την αυτονόμηση του                   υπερβολική αγάπη, δημιουργεί μία

               παιδιού της. Η βοήθεια των γονιών                     λανθάνουσα αιμομικτική σχέση ανά-
               στην αυτονομία των παιδιών είναι                      μεσα στους γονείς και το παιδί, μία
               κάτι το οποίο τους καθιστά καλούς γο-                 σχέση που ο άλλος (ο μελλοντικός σύ-

               νείς. Αποτελεί επίσης και μία δικλείδα                ντροφος), δύσκολα βρίσκει θέση. Έτσι,
               ασφαλείας για την ποιότητα της σχέσης                 συχνά, τα παιδιά αυτά που παραμένουν
               τους με το παιδί τους που κάποτε θα                   για δεκαετίες, ή και για πάντα παιδιά,

               τους το αναγνωρίσει.                                  είναι προσκολλημένα στην πατρική οι-

               Ο Winnicott μιλάει κυρίως για τη μη-                  κογένεια.
               τέρα. Και η αλήθεια είναι ότι η σχέση                 Οι συγκρούσεις με τους γονείς και ο
               μητέρας-παιδιού είναι περισσότερο                     θυμός των παιδιών είναι αναμενόμε-

               τρωτή στην απουσία ορίων μεταξύ                       νες συμπεριφορές. Κι αυτό γιατί, ενώ
               τους.                                                 η τάση του νέου ανθρώπου είναι να
   54
               Ωστόσο, μέσα από την εμπειρία μου                     ανοίξει τα φτερά του και να φτιάξει τη
               με γονείς, βλέπουμε ότι και ο πατέρας                 ζωή του ως ενήλικας ταλανίζεται από

               μπορεί να εμφανίζεται με τα ίδια χαρα-                δυσβάσταχτη ενοχή απέναντι στους
               κτηριστικά που αναφέραμε.                             γονείς  του,  που  αισθάνεται  ότι  τους

               Ο νόμος, το όριο μπαίνει κυρίως από                   εγκαταλείπει. Η οικονομική εξάρτηση
               τον πατέρα, ιδιαίτερα στα πρώτα χρό-                  των νέων από τους γονείς τους, βα-
               νια ζωής του παιδιού.                                 σίζεται  στην  συναισθηματική  εξάρτη-

               Όταν όμως, ο πατέρας έχει ο ίδιος την                 σή τους και συνεχίζει να διατηρεί την

               εμπειρία ενός πολύ αυταρχικού-βά-                     υπάρχουσα ισορροπία της οικογένειας
               ναυσου πατέρα, ή ενός απόντα πατέρα,                  μέσα από ένα τέτοιο άλλοθι.
               ή έχει ο ίδιος στερηθεί στην κάλυψη                   Τα παιδιά δεν είναι ποτέ ικανοποιημέ-

               βασικών  αναγκών  ως  παιδί  ή  νέος,                 να. Το κενό, όσο κι αν προσπαθήσουν
               τότε μπορεί να εμφανιστεί υπερβολικά                  οι γονείς να το καλύψουν, θα 'ναι πά-

               δοτικός με τα παιδιά του και ανοριο-                  ντα εκεί, γιατί αυτή είναι η φύση του
               θέτητος ή απών.                                       ανθρώπου, η τραγικότητα της ύπαρξής

               Αυτό σημαίνει ότι το παιδί δεν θα μά-                 μας.
               θει την αυτοπειθαρχία, θα δυσκολευ-                   Ωστόσο, ο άνθρωπος μπορεί να είναι
               τεί πολύ στην ενηλικίωσή του, ή μπο-                  ικανοποιημένος, εφόσον του δοθεί η

               ρεί και να 'χει προβλήματα με το νόμο.                ευκαιρία να αναπτύξει βούληση, να
               Φυσικά, πάντα υπάρχουν δυνατότητες                    βρει το προσωπικό του νόημα ζωής,
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59