Page 86 - mag_102
P. 86
ΚΙΝΉΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Γράφει ο Θωμάς Αθ. Αγραφιώτης
BΑΣΙΛΗΣ
ΛΌΓΌΘΕΤΙΔΗΣ
πολλές πηγές και μαρτυρίες) ως μία μο- Μήπως όμως η ανωτέρω καθοδήγηση
ναδική και ανεπανάληπτη κοσμοσυρροή, ήταν αμφίδρομη; Η απάντηση είναι θετι-
η οποία προέκυψε φυσικά και αβίαστα κή, αν θυμηθεί κανείς τις δηλώσεις του
και που έμεινε κυριολεκτικά στα χρονικά Αλέκου Σακελλάριου ότι ο Λογοθετίδης
ως κάτι που δεν έχει ζήσει ξανά ποτέ της αποτελούσε πηγή έμπνευσης για τους
η πρωτεύουσα και συμβολικά, κατ’ επέ- σκηνοθέτες και τους σεναριογράφους.
κταση, ολόκληρη η χώρα. Την καλύτερη ίσως σχετική αφήγηση,
Αναφερόμενοι στον κορυφαίο Έλληνα μας τη δίνει ο αξέχαστος ηθοποιός Βύ-
ηθοποιό Βασίλη Λογοθετίδη ως προς ρων Πάλλης στην τηλεοπτική εκπομπή
την υποκριτική του, τονίζεται κυρίως το της ΕΤ-2 «Τα αστέρια λάμπουν για πά-
ότι ήταν ένας πολύ σπουδαίος ηθοποιός ντα» (1990-91), το πρώτο επεισόδιο της
(όχι απλώς και μόνο κωμικός, αλλά και οποίας ήταν αφιερωμένο στον Βασίλη
δραματικός), με μια λέξη δηλαδή «Ηθο- Λογοθετίδη:
ποιός» με την πλήρη σημασία του όρου. Ο Βύρων Πάλλης (φεύγοντας ο ίδιος
Περνώντας από το θέατρο στον κινημα- από το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη,
τογράφο, ο Λογοθετίδης κατάφερε να δι- για να δουλέψει στο θίασο Λογοθετίδη)
ακρίνει τη διαφορά που υπήρχε ανάμεσα αναφέρει ότι ο Δημήτρης Μυράτ είχε
86 στο θεατρικό πάλκο και τον κινηματογρα- εκμυστηρευτεί στον ίδιο τον Πάλλη πως
φικό φακό. Έχοντας μια φυσικότητα στο λυπόταν που έφευγε τελευταίος από την
θεατρικό του παίξιμο, είχε καταφέρει να Κοτοπούλη, αλλά χαιρόταν που πήγαινε
αποβάλλει από πάνω του το θεατρικό στο θίασο Λογοθετίδη, διότι ο Λογοθετί-
στόμφο και να ερμηνεύει το ρόλο του, δης ήταν «δάσκαλος όλων». Ο Βύρων
σαν να τον βίωνε στην προσωπική του Πάλλης, αλλάζοντας θίασο, άλλαζε αυ-
καθημερινότητα. τονόητα και ρεπερτόριο (από το κλασικό
Η ίδια φυσικότητα πέρασε και στον κι- ρεπερτόριο δηλαδή, στους Σακελλάρι-
νηματογράφο, στον οποίο ο Βασίλης Λο- ο-Γιαννακόπουλο) και περίμενε κάπως
γοθετίδης αφενός κατόρθωνε σταθερά έτσι να παρακολουθήσει και το σχετικό
να μην πέφτει στην παγίδα να κοιτάζει «δασκαλίκι».
το φακό και αφετέρου πετύχαινε να μι- Ο Λογοθετίδης, ωστόσο, παρέμενε στα-
λάει με απλό, απέριττο, λιτό και πειστι- θερά απλός και λιτός, μέχρι που ήρθε η
κό τρόπο, συνδυάζοντας το λόγο με την ώρα της πρόβας. Στο στομφώδες: «Για-
άνευ υπερβολών κίνηση. Μεγάλο ρόλο τί, πατέρα;» του Πάλλη (ένας στόμφος
σε αυτό έπαιξε σίγουρα και η καθοδή- γνωστός και οικείος από το κλασικό θέ-
γηση που είχε ο Λογοθετίδης από την ατρο), ο Λογοθετίδης αντιπρότεινε (χω-
κινηματογραφική μαεστρία του Αλέκου ρίς εξάρσεις) ένα πολύ πιο λιτό παίξιμο
Σακελλάριου και του Γιώργου Τζαβέλ- χωρίς στόμφο και χωρίς πομπώδεις
λα, με τους οποίους γύρισε τις γνωστές φωνές. Αυτή ήταν, συνεπώς, η μεγά-
κινηματογραφικές ταινίες του και με λη συνεισφορά του Βασίλη Λογοθετίδη
τους οποίους συνεργάστηκε κατά κύριο και των υπόλοιπων κινηματογραφικών
λόγο μεταπολεμικά και στο θέατρο. ηθοποιών της δεκαετίας του 1950: Μια
