Page 51 - mag_99

ΒιΒλιοπΡοΤΑςεις

«Δεν υπάρχουν ίσως ημέρες της παιδικής μας ηλικίας

που να τις ζήσαμε τόσο απόλυτα, όσο εκείνες που πιστέψαμε

ότι τις αφήσαμε να φύγουν χωρίς να τις ζήσουμε,
εκείνες που τις περάσαμε με ένα βιβλίο αγαπημένο.»

Marcel Proust

Ανάσαινε αργά και απελπιζόταν ότι δε

θα έφτανε ποτέ. Πού; Δεν είχε ιδέα.
Ποιος είναι τελικά ο ήρωας του Αρλτ;

«Τελειωμένος» loser ή τυχοδιώκτης
που το λέει η καρδιά του; Ημιπαρά-

νομος, υπεξαιρέτης και υποψήφιος δο-
λοφόνος ή μάρτυρας, αναξιοπαθών

φτωχοδιάβολος και εκπεσών άγγελος;
Ιδεολόγος επαναστάτης ή εξαγριωμέ-

νος φουκαράς, αποκλεισμένος από το
σύστημα; Αλλοτριωμένο γρανάζι ενός

δαιμόνιου μηχανισμού ή «απελεύθε- 51
ρος» που βαδίζει προς την κάθαρσή

του;
Ποιοι είναι οι 7 τρελοί, οι εμβληματι-

κές όσο και γκροτέσκες μορφές μιας
ροΒερτο αρλτ πινακοθήκης που απαρτίζεται από αντι-
OI 7 τρελοι ήρωες; Και ποια είναι η καταχθόνια

εΚδοσεισ PRiNTA μυστική οργάνωση που μηχανεύεται

Μέσα του αιμορραγούσε. Όλη του η ο Αστρολόγος, στην ίδρυση της οποί-
θλίψη, που δεν τη συγκρατούσε πια, ξε- ας πρωτοστατεί ο κεντρικός ήρωας, ο
χυνόταν προς τον ορίζοντα, που μετά Ρέμο Ερδοσάιν; Ποιος ο στόχος και

βίας διακρινόταν ανάμεσα στα σύρμα- ποιες οι μέθοδοι δράσης της; Αγιάζει,

τα και τους τρολέδες των τραμ· ξαφ- εντέλει, ο σκοπός τα μέσα;
νικά ένιωσε ότι βάδιζε πάνω στην ίδια Σε αυτά και σε άλλα πολλά ερωτήμα-
του την απόγνωση, σαν σε κάποιο χαλί. τα απαντάει, συχνά από κοινού με τον

Όπως ακριβώς συμβαίνει με τα άλογα αναγνώστη, ο Αργεντινός (αλλά κο-

που, ξεκοιλιασμένα από έναν ταύρο, ντοχωριανός μας, ως προς την ιδιοσυ-
τυλίγονται στα ίδια τους τα σπλάχνα, γκρασία) Ρομπέρτο Αρλτ, σε ένα μυθι-
έτσι κι εκείνος σε κάθε βήμα που έκανε στόρημα που, αν και κλασικό, θα έλεγε

έμενε δίχως αίμα στα πνευμόνια. κανείς ότι γράφτηκε μόλις χθες.