Page 93 - mag_97

της Σοφίας Καλμανίδου

Βιβλιοθηκονόμος- Νηπιαγωγός-
MSc Δημιουργικής Γραφής

Κι απ’ το φεγγάρι, ξαποσταίνει “…δεν θα ‘θελα ποτέ να με διαβάσουν

σε ένα παγκάκι και συνομι- από υποχρέωση ή γιατί έγινα της μό-

λεί με την ίδια την ψυχή του δας”

βιβλίου μέσα από το βιβλίο: “…θα έπαιρνα μια θέση στο αναλόγιο
της πιο κρυφής, μοναδικής ορχήστρας
«Αν ήμουν βιβλίο» του Jose που παίζει με τους ήχους της πιο δικής

Jorge Letria σε εικονογρά- σας μουσικής”

φηση του Andre Letria, από “…δε θα ‘θελα κανείς να λέει πως με

τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο. διάβασε μόνο και μόνο για να κάνει
τον σπουδαίο”

Μπαμπάς και γιος έφτιαξαν ένα βιβλίο “θα ‘θελα να ‘μαι ένα όπλο ισχυρό και

που με έναν τρόπο ποιητικό, απογει- τρυφερό μαζί που να σκοτώσει μια για
ώνει μπροστά στα μάτια μας τις άπει- πάντα κάθε πρόθεση για πόλεμο”
ρες δυνατότητες που επιφυλάσσει για Ένα μαγικό βιβλίο, όπου το αντικείμε-

κάθε επίδοξο αναγνώστη η περιπέτεια νο γίνεται υποκείμενο και μεταφέρει 93 93

της ανάγνωσης. Καμιά φορά χρειάζε- με λέξεις και εικόνες ζυγισμένες με
ται να μας θυμίσει κάποιος τη δύναμη ακρίβεια το ονειροπόλημα της ψυχής
που έχουν τα βιβλία. Το βιβλίο αυτό ενός βιβλίου.

δεν μας το θυμίζει απλώς. Μας προ-

τρέπει να απλώσουμε το χέρι στο ράφι,
τι παραπάνω θα μπορούσε να ελπίσει
κανείς από ένα βιβλίο; Το ΑΝ ΗΜΟΥΝ

ΒΙΒΛΙΟ... μας επιβεβαιώνει αυτό που

μέσα μας γνωρίζουμε πολύ καλά, όσοι
είμαστε αναγνώστες: πως το βιβλίο
είναι ένα ιδιαίτερο αντικείμενο, και το

συγκεκριμένο είναι σίγουρα ένα εξαί-

σιο δείγμα!

Αν ήμουν βιβλίο λοιπόν…

“…και κάποτε μ’ αφήνανε σ’ ένα πα-
γκάκι θα ‘θελα να με πάρει στοργικά

μαζί του κάποιος περαστικός”