Page 74 - mag_96N
P. 74

ΓΡΑφοΝΤΑΣ μΙΑ ΙΣΤοΡΙΑ

                                 Ένας λόγος


                        για να γιορτάσουμε




                      Από την σηματοδότηση της                       θα μπορούσαμε να τρομάζουμε όσο

               εισόδου  στον χειμώνα με το                           θέλουμε  ευγενικά  και  χαρούμενα.
               Halloween, το έθιμο της μεταμφίε-                     Θα ήταν πιο elegant να παίρνουμε

               σης και του γλεντιού, το συναντού-                    σβάρνα τα σπίτια της γειτονιάς μας,
               με ξανά στο τέλος της χειμωνιάτικης                   να χτυπάμε τα κουδούνια και στο

               εποχής, στις δικές μας Απόκριες,                      «trick or treat» να μας δωροδοκούν

               να υποδέχεται την άνοιξη συνεχί-                      οι σπιτονοικοκύρηδες για να τους
               ζοντας αρκετά από δρώμενα των                         συμπληρώσουμε την αναστάτωση.

               Ανθεστηρίων (παλαιότερα Διονυσί-                      Καθώς, δεν έχουν τρομάξει ιδιαίτε-

               ων), σημαντικές γιορτές προς τιμήν                    ρα τελευταία από την εξάπλωση της
               του Διονύσου, στις οποίες οι αρχαί-                   πανδημίας, τις μάσκες, τους θανά-

               οι Έλληνες, άνδρες και γυναίκες,                      τους, την απελπισία στα μάτια των

               προσωπιδοφόροι χορευτές και τρα-                      ανθρώπων και φυσικά την απειλή
               γουδιστές,  μεταμφιεσμένοι  σε  Σά-                   που αισθάνονται να αιωρείται πάνω

   74          τυρους και Κένταυρους, γιόρταζαν                      τους όταν τους πλησιάζεις.
               με εύθυμες λατρευτικές πομπές.                               Δεν χρειάζεται να ντυθούμε

               Κάποια από τα στοιχεία της γιορ-                      νεροκολοκύθες για να τρομάξουμε

               τής των Ανθεστηρίων μεταφέρουν                        τους άλλους. Φτάνει μία σύριγγα ή
               και οι δικές μας Απόκριες, έθιμο                      ένα κουταλάκι λευκό υγρό, ένα βή-

               του γλεντιού, του μασκαρέματος,                       ξιμο ή ένα φτέρνισμα ανεξέλεγκτο,

               της σάτιρας, που ανάλογα τα τοπικά                    που δεν αποφασίζει ποια κατεύθυν-
               έθιμα της κάθε περιοχής γίνονταν                      ση να ακολουθήσει. Δεν χρειάζεται

               ευκαιρία για εκτόνωση, ξεφάντω-                       να τρομάξουμε από μάσκες σφαγι-

               μα, κρασί και χίλια δυο πειράγματα.                   ασμένων βρικολάκων, μισότρελων
               Με την είσοδο των χρωμάτων και                        αγανακτισμένων, που δεν βρίσκουν

               της χαράς από τη φύση στις καρδιές                    ησυχία, για να σηματοδοτήσουμε το

               των ανθρώπων προεικονίζεται η                         πέρασμα από τον χειμώνα των Δρυί-
               άνοιξη.                                               δων Κελτών. Ούτε ν’ αναπαράξουμε


                      Η αλήθεια είναι πως οι εντό-                   όλες τις εκδοχές της ταινίας «Η Νύ-
               πιες Απόκριες είχαν γίνει κακόγου-                    χτα με τις μάσκες» του Κάρπεντερ,

               στες τελευταία. Δεν εμπεριείχαν τον                   ως  πιο  οικείες  με  όσα  περνάμε,

               διακριτικό τρόπο συμπεριφοράς                         παπαγαλίζοντας τις συμπεριφορές
               των Βορείων ενώ με το Halloween                       των δημοφιλών εκπροσώπων ενός
   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79