Page 30 - mag_96N
P. 30
aNΘΡΩπΩΝ ΛοΓΙΑ
Νοσταλγώ.
Τις μέρες που
ήμουν παιδί.
Τις μέρες που
δεν πονούσα.
Νοσταλγώ. τρως το γλυκό; Tο απόγευμα
30 30
Τις παιδικές αταξίες και το που θα έρθουν οι φίλες μου, θα
βάζο με το γλυκό του κουτα- σου δώσω κι εσένα!»
λιού κρυμμένο στο ντουλάπι. Νοσταλγώ.
Να σκαρφαλώνω στα κλεφτά Τα αθώα παιδικά ψέματα που
επάνω στο μάρμαρο της κου- έκρυβαν πάντοτε μεγάλες αλή-
ζίνας και ν’ απλώνω τα χέρια θειες.
μου να φτάσω το βάζο. Τη μυρωδιά της γιαγιάς και την
Να χώνω τα μικρά μου δάχτυ- αγκαλιά της μάνας.
λα μέσα στο γλυκό και να τα Το γέλιο και την ανεμελιά του
γλύφω μ’ένα χαμόγελο πλατύ καλοκαιριού.
κι έπειτα ν’ ακούω τη γιαγιά Τα ατέλειωτα πάρτυ και τους
μου να με μαλώνει. Και ύστε- έρωτες στις παραλίες.
ρα να με κατεβάζει με μεγάλη Τα τρυφερά αγγίγματα και τις
προσοχή και να μου ξεπλένει κλεφτές ματιές πίσω απ'το πα-
τα χέρια «Δεν είπαμε να μην ντζούρι.
