Page 99 - mag_93
P. 99
της Λίλλυς Παπασπυροπούλου
τητα και ευαισθησία την έλξη των δύο
φύλων. Τη γοητεία και την αδεξιότητα
των πρώτων συναντήσεων, τόσο εύ-
θραυστων που μπορούν να ραγίσουν
από την παραμικρή άστοχη κίνηση ή
άστοχη λέξη. Όλα αυτά κάτω από τη
μαγευτική μουσική του Φράνσις Λάι
και μια φωτογραφία που αναδεικνύ-
ει τη μελαγχολία της εγκαταλειμμέ-
νης από τουρίστες γκρίζας νοτισμένης
λουτρόπολης και της έρημης παραλί-
ας. Η φιγούρα ενός άντρα που περπα-
τάει με το σκύλο του μες την ομίχλη
φέρνει στο μυαλό του Ζαν το ζωγρά-
φο Τζιακομέτι. Οι ήρωες είναι μόνοι
τους στον κόσμο, με μόνη συντροφιά 99 99
τη βροχή, τον άνεμο και την έλξη που
νοιώθει ο ένας για τον άλλον. Οι ηθο-
ποιοί μοιάζουν σαν να μην υποδύο-
νται, αλλά να βιώνουν συναισθήματα
θλίψης ή χαράς, κάτω από μια σοφή
καθοδήγηση, που δίνει την εντύπωση
ότι τους αφήνει να αυτοσχεδιάζουν.
Το μυθικό ζευγάρι Τρεντινιάν-Εμέ στα
πρόσωπα των οποίων αποκρυσταλ-
λώνονται οι περίφημες “στιγμές αλή-
μοιραζόμαστε σχεδόν τους χτύπους θειας” του σκηνοθέτη, οι σπάνιες στιγ-
της καρδιάς, την ανατριχίλα των πρω- μές που το σινεμά μας δίνει μια τέτοια
ταγωνιστών του, θα έλεγε κανείς ότι αίσθηση αυθορμητισμού και πραγ-
η κάμερα διεισδύει στα πρόσωπα και ματικότητας. Με την ταινία του αυτή
στις ψυχές τους. Ένα χέρι που αγγίζει ο Λελούς υπογράφει με έναν πολύ
απαλά έναν ώμο, το βλέμμα που ξεμα- ποιητικό και προσωπικό τόνο μια δι-
κραίνει, ένα δάκρυ, το χαμόγελο που αχρονική και παγκόσμια ιστορία: αυτή
σχηματίζεται, τα διστακτικά λόγια που της συνάντησης δύο πλασμάτων μέσα
μόλις ψιθυρίζονται, η κάμερα κατα- στην τραυματισμένη μοναξιά τους.
γράφει αθόρυβα με εξαιρετική λεπτό- Αποδεικνύει ότι οι πιο όμορφες ιστο-
