Page 102 - mag_93

οΙ ΣήμεΙΩΣεΙΣ μου

❝Γ ράφοντας

στα ...περιθώρια❞

Θυμάσαι τα περιθώρια των τετραδίων και των βιβλί-
ων σου όλα σημειωμένα με λέξεις, χρονολογίες, ποιήματα και

ανάμεσά τους μαργαρίτες, καρδούλες ακόμα και τηλέφωνα...

Τηλέφωνα ξεχασμένων που σα να ζωντανεύουν μαζί με τις
γραμμένες λέξεις και οι μνήμες σε παίρνουν από το χέρι και

σε πηγαίνουν πίσω σε εκείνες τις στιγμές, μόλις σκαλίσεις τις
σελίδες τους.

Φράσεις ολόκληρες, υπογραμμισμένα κείμενα που συνεχί-
ζουν έξω από τα όρια του κειμένου και τρέχουν σαν τρενάκι
με πολλά βαγόνια!

102 Γράφοντας στα περιθώρια με πολύ μικρά γραμματάκια, συ-

νηθισμένοι από τα σκονάκια που γράφαμε που μέχρι να τα

τελειώσουμε τα είχαμε αποστηθίσει... μεγαλώνοντας όμως
προσπαθούμε να διαβάσουμε αυτάπου γράφαμε νεότεροι και

υποπτεύομαστε αυτό που έχουμε γράψει, γιατί τα μάτια δεν
βοηθάνε πια.

Γράφοντας στα περιθώρια... Παλιά συνήθεια που συνεχίζε-
ται. Ναι, γι αυτό φαίνονται κάποια βιβλία ταλαιπωρημένα μα

ποτέ κακοποιημένα. Ταλαιπωρημένα σα ρούχα αγαπημένα

που θες να φοράς συνέχεια, που γίνονται επάνω σου δέρμα!
Βιβλία που διαβάζεις και ξαναδιαβάζεις και βρίσκεις άλλες

φράσεις για να σημειώσεις. Σημειώσεις που θυμώνουν τους

...άλλους που τις βλέπουν, εκείνους που πιάνουν τα βιβλία με
μεγάλη προσοχή και ευλάβεια, που δεν τσακίζουν ούτε καν

την ράχη τους, τόσο που φαίνονται σαν αδιάβαστα όταν τα τε-
λειώνουν.