Page 64 - mag91
P. 64
μιΚΡες ιςΤοΡιες
Χαμένα
καλοκαίρια
καυσαέρια... νη κούκλα, το διαλυμένο επιτραπέζιο
Θυμόμαστε μια Ελλάδα με βαθιές που του λείπανε τα μισά πιόνια και τα
εισπνοές... Εισπνοές που σαν απο- αντικαθιστούσαμε με χαλίκια...
σκευές μας ακολουθούσαν τους Θυμόσαστε γέλια και καβγαδάκια
μήνες του χειμώνα. Τους μήνες της και έρωτες παιδικούς, πλην αβυσ-
δουλειάς, των σπουδών, της καθη- σαλέους... Θυμόμαστε μαμάδες να
μερινότητας, της φθοράς, του «κάθε βγαίνουν την ώρα του φαγητού και
μέρα τα ίδια και τα ίδια». να μας μαζεύουν... Θυμόμαστε τα
Θυμόμαστε παιδιά που κλωτσάγανε παγωτά ξυλάκια, τον πασατέμπο, το
το τόπι στις αλάνες... Θυμόμαστε τις θερινό σινεμά της γειτονιάς... Θυμό-
ίδιες τις αλάνες... Θυμόμαστε το κου- μαστε την ίδια τη γειτονιά...
τσό στα τετράγωνα πλακάκια των πε- Θυμόμαστε...
ζοδρομίων... Το σχοινάκι, το κυνηγη- Εμείς, τα παιδιά «με το γρατσουνι-
τό και το κρυφτό... σμένο γόνατο»... Η μυρωδιά του οι-
Θυμόμαστε ευτελή- κι όμως πολύτι- νοπνεύματος που έτσουζε πάνω
64 μα- παιχνίδια. Το μικρό αυτοκινητάκι, στην πληγή, το ιώδιο - παράσημο
το πολύχρωμο τόπι, την ξεμαλλιασμέ- μιας γενιάς που γνώρισε την παιδι-
Οι βιβλιοπροτάσεις μου:
1. Το άτακτο βιβλίο των καλών τρόπων,
της Ράνιας Μπουμπουρή
2. Το δέντρο που περπατούσε,
της Αλεξάνδρας Παυλίδη
