Page 34 - mag_90

δημήτρης μητσ τάκης

ςυνενΤευξή

- Η ιστορία δε γράφεται με ΑΝ, γράφεται κενός άνθρωπος.

με ΝΑ
Αν... - Δεν είσαι μόνος, δες δίπλα σου, δες
αν είχαν όλοι οι άνθρωποι να φαν' πιο πέρα και θα συναντηθούμε…

αν είχανε στο κρύο ένα μπουφάν Είμαστε εδώ

(Από το τραγούδι ΑΝ) και κάπου θα μας συναντήσεις
Δ.Μ.: “Θα γίνω μάγος μάντης την πόρτα πίσω σου πριν κλείσεις.
και σαμάν Είμαστε εδώ.

οι άνθρωποι (Από το τραγούδι Είμαστε εδώ)

σαν πέφτουν να μη σπαν” Δ.Μ.: Παντού υπάρχει ένας σύντρο-
σας χαρίζω αυτή την παραλλαγή που φος. Είτε στα όνειρα και στα ιδανικά,
λέω μονάχα στα ive. είτε στους πόνους και τις απολαύσεις.

Ψάξε, κάπου εκεί είναι...

- Αυτές οι φωνές που δε μας αφήνουν
τη νύχτα να ηρεμήσουμε… - Όταν όλα τα άλεσε ο μύλος στο κυνήγι
34 Ακούω φωνές, φωνές μακρινές του φαίνεσθαι

εκείνων που πήγαν χαμένοι Να τα όνειρα Παρ' τα!
γιατί ήταν εκεί τη λάθος στιγμή Τώρα πάνω σε κάρτα

που η βία ορμά λυσσασμένη Θα χτυπάμε αυτά που αγαπάμε
(Από το τραγούδι Ακούω φωνές) Γεννημένοι σε φάκα

Γαμημένοι για πλάκα

Δ.Μ.: Και που αν δεν τις άκουγα δεν Κάποια νύχτα που είχες ανία
θα είχα γράψει απολύτως τίποτα... (Από το τραγούδι
Διαμαντένια προβλήτα)

- Η κατάληξη από την απαξίωση είναι το Δ.Μ.: Θα επιμείνω στη φωτεινή προ-

απόλυτο τέλμα, το λευκό πανί στις σκέ- σμονή του:
ψεις Να τα όνειρα παρ' τα!
Είμαι άδειος Τώρα πάνω σε κάρτα θα χτυπάμε

σαν βαλίτσα στο πατάρι ό,τι αγαπήσαμε, φως μου.
Είμαι άδειος και κενός Να τα όνειρα, κοίτα!

μες στα ρούχα μου γυμνός… Διαμαντένια προβλήτα σε μια λίμνη
(Από το τραγούδι Είμαι άδειος) στην άκρη του κόσμου...

Δ.Μ.: Ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι

η κενότητα, όχι του χώρου αλλά του - Όταν αναγκάζεσαι να συμβιβάζεσαι
χρόνου. Και ο απόλυτος όλεθρος: ο συνεχώς, να περπατάς σκυφτός τότε θα