Page 113 - mag_89
P. 113
της Ρούλας Μονογυιού
Από παλιά επίσης πίστευαν πως
όταν οι πελαργοί γεράσουν, χάσουν
τη δύναμή τους και τα φτερά δεν
τους ζεσταίνουν πια, τότε οι νεαροί
μη να προστατεύουν το έμβρυο,
πελαργοί αναλαμβάνουν για τη δι-
να διευκολύνουν τον τοκετό και
ατροφή τους και ακόμα μαδούν τα
δικά τους φτερά για να σκεπάσουν
να αυξάνουν ή να ελαττώνουν το
γάλα της λεχώνας.
με αυτά τους γονείς τους. Η δοξασία
αυτής της συγκινητικής αυτοθυσίας
Στην Ανατολή, όπου συνήθιζαν ν'
ήταν τόσο πολύ διαδεδομένη στις
αποδίδουν στα ζώα και ιδιαίτερα
παραδόσεις όλων των λαών, ώστε
στα πουλιά μεγάλη σημασία σαν
ο νόμος που στην αρχαιότητα υπο-
σύμβολα, ο πελαργός συμβόλι-
χρέωνε τα παιδιά να γεροκομούν
ζε, ιδίως στους Αιγυπτίους, την
τους γονείς τους, είναι γνωστός με
το όνομα "πελαργικός νόμος" και
ευσέβεια και τη δικαιοσύνη και
η ανταπόδοση των τροφείων από
γι' αυτό κοσμούσε το πάνω μέ-
τα φιλόστοργα παιδιά στους γονείς
ρος του σκήπτρου των βασιλέων.
ονομάστηκε "αντιπελαργία" ή "αντι-
πελάργηση".
Συχνά επίσης σε δακτυλιόλιθους
βρίσκουμε παραστάσεις με πε-
113
λαργούς να σκοτώνουν φίδια,
ενώ σε άλλα αρχαία έργα τέχνης
ή "κροταλόπετρα" ο πελαργός, για απεικονίζονται σε διάφορες σκη-
να τοποθετήσουν πάνω σ' αυτή τ' νές κυνηγίου υδρόβιων πουλιών
αυγά τους να μη τα φθάνουν τα φί- μαζί με άλλα πουλιά. Απεικονίζε-
δια. Αυτές οι πέτρες-φυλαχτά εί- ται επίσης σε μακεδονικά νομί-
ναι στρογγυλές σαν αυγό, καστα- σματα και στη Ρώμη μαζί με την
νόχρωμες και έχουν το μέγεθος εικόνα της ευσπλαχνίας.
του κεφαλιού ενός παιδιού. Στο Τον καιρό του πραίτορα Aulus
εσωτερικό τους υπάρχει ένα κοί- Sempronius Asilor, το 89 π.Χ.,
λωμα και μέσα σ' αυτό βρίσκεται το κρέας του πελαργού οι καλο-
ένα πετραδάκι που κουδουνίζει φαγάδες το θεωρούσαν διαλεχτό
όταν τις κουνάμε. Κατά τη λαϊκή έδεσμα, πράγμα που ο Οράτιος το
παράδοση, που διατηρείται από τα καιρών.
χαρακτηρίζει θλιβερό σημείο των
παλιά χρόνια ως σήμερα, οι πέ-
τρες αυτές έχουν τη μαγική δύνα- Ως τον καιρό της αναγέννησης,
αλλά και αργότερα ακόμη, σε