Page 112 - mag_89
P. 112
οι ςήμειωςεις μου
τους γονείς τους, είναι γνωστός με
το όνομα "πελαργικός νόμος" και
η ανταπόδοση των τροφείων από
τα φιλόστοργα παιδιά στους γονείς
ονομάστηκε "αντιπελαργία" ή "αντι-
πελάργηση".
Λένε ακόμα πως όταν μεταναστεύ-
ουν οι πελαργοί, προηγούνται πάντα
οι κουρούνες, για να τους δείχνουν
το δρόμο. Επίσης, λέγεται πως μετα-
ναστεύουν ζευγαρωμένοι. Για αυτό
πολλές φορές ο πελαργός φτάνει σε
κάποιο μέρος, το εξερευνά και φεύ-
ήταν έτοιμος να λύσει την πολιορκία, γει πάλι και ύστερα από λίγες μέρες
άλλαξε γνώμη όταν είδε να φεύγουν επιστρέφει με τη σύντροφο του. Σε
οι πελαργοί που είχαν χτίσει τις φω- άλλα πάλι μέρη πιστεύουν πως όταν
112 λιές τους στις στέγες των σπιτιών οι πελαργοί που φθάνουν είναι κα-
της πολιορκημένης πόλης. Γιατί την θαροί και ολόλευκοι, τότε θα έχου-
αναχώρηση των πελαργών τη θεώ- με ξηρασία, απεναντίας, όταν είναι
ρησε καλό οιωνό. Και πραγματικά βρώμικοι και λερωμένοι, μας περι-
αντί να φύγει έκανε επίθεση και την μένει βροχερή χρονιά.
κυρίευσε. Στη νότια Γερμανία πιστεύουν ότι η
Από παλιά επίσης πίστευαν πως "κροταλόπετρα" έχει σημασία για τις
όταν οι πελαργοί γεράσουν, χάσουν λεχώνες. Αυτή η πρόληψη στηρίζε-
τη δύναμή τους και τα φτερά δεν ται στην παράδοση που αναφέρεται
τους ζεσταίνουν πια, τότε οι νεαροί στο βιβλίο για τα πουλιά του Conrad
πελαργοί αναλαμβάνουν για τη δι- Gesner (1555), σύμφωνα με την
ατροφή τους και ακόμα μαδούν τα
δικά τους φτερά για να σκεπάσουν οποία ο αετός και ο πελαργός μετα-
με αυτά τους γονείς τους. Η δοξασία φέρουν μια πέτρα στη φωλιά τους,
αυτής της συγκινητικής αυτοθυσίας την "αετόπετρα" ο αετός, τον "λυχνί-
ήταν τόσο πολύ διαδεδομένη στις τη" (όπως ονόμαζαν άλλοτε το μάρ-
παραδόσεις όλων των λαών, ώστε μαρο της Πάρου γιατί το έβγαζαν
ο νόμος που στην αρχαιότητα υπο- σκάβοντας με το φως των λύχνων)
χρέωνε τα παιδιά να γεροκομούν
