Page 7 - mag_23
P. 7
του Β_56
Edito_real
Κάποτε η λύση περνούσε από το Ζάππειο 1
το 2...
ςήμερα, πήγε, ήρθε και στο τέξας.
Και κάπου εκεί, στο κρίσιμο σημείο ο σκη-
νοθέτης σαν αρχαίος τραγωδός, έδωσε τη
λύση με τον από μηχανής θεό και εμφάνισε
στην ταλαιπωρημένη καθημερινότητά μας
τους 58 ιππότες της αποκάλυψης με τον πυρ-
σό της αλήθειας και της φώτισης.
τι να πούμε τώρα για τη βολεμένη παρέα με
τις εφηβικές πολιτικές ανησυχίες;
τι θα πει κεντοαριστερά;
αριστερά που πάει στο κέντρο; με όλες τις
κλασικές συνταγές;
Κέντρο που αλληθωρίζει προς τ’ αριστερά;
τι αριστερά είναι αυτή; Και τι κέντρο είναι
αυτό; 7
τι συμφεροντολογικά προξενιά δημιούργη-
σαν αυτό το πανηγύρι;
αλήθεια τι πρεσβεύουν; τι προτείνουν;
θα είναι κόμμα; Δε θα είναι;
θα είναι όμιλος προβληματισμού; θα δι-
ςα να μην έφταναν όλα τα προβλήματα που οργανώνει βραδιές για τσάι και ανταλλαγή
έχουμε, ακούμε και ζούμε τις χίλιες δύο απόψεων για όλα και το τίποτα;
αλλαγές στις σκέψεις τους, στα πισωγυρί- Και βέβαια δεν είναι μόνο οι 58 ιππότες που
σματα των νόμων, τους υπερβολικούς φό- θέλουν να είναι δικοί μας σωματοφύλακες
ρους και την απελπισμένη προσπάθεια των και ταυτόχρονα σταυροφόροι που ψάχνουν
μισών, να μας πείσουν ότι λάθος έχουν οι να μας προσφέρουν το άγιο δισκοπότηρο
άλλοι μισοί. της ευημερίας.
θαυμάζουμε τις παράξενες ισορροπίες που Έχουμε και τους διάφορους βουλευτές που
προσπαθούν να κρατήσουν οι ακροβάτες πάνε και έρχονται, κάνουν κόμμα, το δια-
της κυβέρνησης για να σώσουν το πολιτικό λύουν, ξαναπάνε εκεί που ήταν και εμείς...
τους αύριο θυσιάζοντας τα πάντα. εμείς, είμαστε ο απλός, ο φτωχός λαός που
η λύση είναι έτοιμη την έχει ο καθένας. την λένε οι πολιτικοί που τα έχει όλα λυμένα
κατάλληλη στιγμή, θα σηκώσουν το μαγικό και το μόνο που έχει να κάνει είναι να τους
ραβδάκι και θα σωθούμε. εμείς, δεν τους ακούει να τους βλέπει να τους αποδέχεται
καταλαβαίνουμε, αυτοί μας τα λένε με κο- και να τους χειροκροτεί.
κορομαχίες στη βουλή, στα κανάλια και είπαμε, αποκριές έχουμε γελάμε με τα καρ-
στους ραδιοφωνικούς σταθμούς. ναβάλια.
Η μουσικΗ που ακουγεται ειναι του nικου μοσχου «ονειρο για δυο»
