Page 27 - mag_82
P. 27
❝ ...είμαστε όλοι φιλοξενούμενοι για από τον Βασίλη Αρδά
ένα πολύ μικρό διάστημα σε ένα πολύ
μικρό μπλε σπιτάκι που ονομάζουμε Γη.
❞
τη χώρα... αγνόησαν ή προσπάθησαν να ποδοπα-
Γ.Φ. Τώρα χτυπάς εκεί που πονάει... Τη τήσουν. Σε αυτούς λοιπόν απευθύνεται ο
φράση "η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της" την στίχος. Σε αυτούς που βλέπουν μόνο μέ-
ακούμε από μικροί και την έχουμε βιώσει χρι την τσέπη τους και το προσωπικό τους
στο πετσί μας. Είναι ίσως ένα από τα ελά- όφελος. Σε αυτούς τους κοντόφθαλμους,
χιστα πράγματα, τα οποία η Ελλάδα κάνει που στο βωμό του κέρδους και της δύνα-
τόσο αποτελεσματικά και καθολικά, χωρίς μης έχουν θυσιάσει τη συνείδησή τους,
διακρίσεις, σε όλους τους τομείς. Κάποτε την ψυχική τους γαλήνη, τον ύπνο τους,
όμως αυτό πρέπει να σταματήσει και για τις σχέσεις τους και κατά συνέπεια τη ζωή
να γίνει αυτό χρειάζονται πολλοί "πεισμα- τους. Και σε όλους εκείνους που είτε από
τάρηδες" και "τρελοί". φόβο είτε από μισαλλοδοξία, προσπαθούν
• Τα παιδιά στην κερκίδα είναι η μόνη να κόψουν τα φτερά όλων αυτών που θέ-
σου ελπίδα... λουν να γκρεμίσουν τα τείχη, τα σύνορα
Γ.Φ. Η δύναμη της μάζας ή αλλιώς "ξυπνή- και την καθεστηκυία τάξη.
στε!", με έναν πιο εξευγενισμένο τρόπο • Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
και με ομοιοκαταληξία. Πάντα όταν άκουγα που φτιάχνετε όπως θέλετε... 27
αυτό τον στίχο, μου ερχόταν μια εικόνα στο Γ.Φ. Γυρίζω τις πλάτες μου στους πολι-
μυαλό: κάτι κουστουμάτοι τύποι σαν καρι- τικούς και θρησκευτικούς "ηγέτες", τους
κατούρες να παίζουν μπάλα με το μέλλον τεχνοκράτες, τους βολεψάκηδες και ρου-
μας και όλοι εμείς να τους χαζεύουμε από σφετολόγους, τα σκουπίδια της τηλεόρα-
την κερκίδα, υποστηρίζοντας μια τον ένα σης, τα βρώμικα και πληρωμένα ΜΜΕ, τη
και μια τον άλλο. Σας θυμίζει κάτι; φθηνή τέχνη, το κακό κατεστημένο, το εκ-
Πρέπει να καταλάβουμε ότι η δύναμη αυ- παιδευτικό σύστημα που βγάζει ρομποτά-
τών των γραφικών κουστουμάτων κυρίων κια και σκοτώνει τη φαντασία, αυτούς που
είναι η ανοχή και η ανέχειά μας. Τη δύναμη φοβούνται την αλλαγή.
την είχε και θα την έχει πάντα η κερκίδα, Ανοίγω την αγκαλιά μου σε όλα εκείνα
αλλά δυστυχώς δε μπορεί εύκολα να το τα παιδιά που ξενυχτάνε για μια ιδέα, για
αντιληφθεί. ένα μέλλον, που να μη μπάζει αυταπάτες
• Το πλοίο των ονείρων μου με πάει σε και ψευτιά, σε όλους εκείνους που δε φο-
κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε... βούνται να σκοντάψουν, να πέσουν και
Γ.Φ. Το πιο όμορφο πράγμα στα όνειρα εί- να λερωθούν, αρκεί να προχωράνε, σε
ναι ότι δεν υπάρχουν όρια και κανένας δε εκείνους που κοιτάζουν μπροστά και όχι
μπορεί να σε περιορίσει ή να τα ελέγξει. Οι μπροστά τους. Εγώ με αυτούς θα φτιάξω
άνθρωποι που πήγαν τον κόσμο ένα βήμα το μέλλον μου.
μπροστά ήταν πάντα αυτοί με τα πιο τολ- • Μένω μονάχος στο παρόν να σώσω
μηρά όνειρα. Αυτά που πολλοί χλεύασαν, οτιδήποτε αν σώζεται...
