Page 95 - mag_118
P. 95
για τα μισά που δικαιούται. σθησία και χάρη, σε ταινίες όπως:
Ακόμα πιο ξεχασμένη η ταινία «Ο δι- «Το Κυριακάτικο Ξύπνημα» (με τα
αιτητής» με τον Νίκο Σταυρίδη στον καπελάκια-δώρο), «Συνοικία το
ομώνυμο ρόλο να τρώει ξύλο στα Όνειρο» (με αρκετό πόνο), «Αν έχεις
γήπεδα από τους οπαδούς, αλλά και τύχη» (ως σπιτονοικοκυρά του Πα-
εκ των υστέρων να ξυλοφορτώνεται παμιχαήλ), «Δημήτρη μου, Δημήτρη
(στο νοσοκομείο) από την ίδια την μου» (στον ίδιο ρόλο της σπιτονοι-
Νοταρά σε μια ατάκα, που ακόμα κοκυράς και πάλι του Παπαμιχα-
ακούω εδώ και τώρα: «Αν δεν είχες ήλ: «Ξέρει να διαλέγει (γυναίκες) ο
σφυρίξει, θα έπιανα το 12», επικρο- Σαρδανάπαλος»), «Μίνι Φούστα και
τώντας και η ίδια, εμμέσως πλην Καράτε» (η Σαπφώ παίζει καράτε
σαφώς, τον ξυλοδαρμό του διαιτητή. και δίνει ρέστα και μόνο βλέποντάς
Η Σαπφώ, βεβαίως, έδωσε και πιο την κανείς στην αφίσα της ταινίας),
ισορροπημένες ερμηνείες, με ευαι- «Ο παρθένος» («Μου τον έφαγες το
95
