Page 56 - mag_107_N
P. 56
ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Η Φριχτή Διαπλοκή
Ένα άγραφτο μυθιστόρημα σιωπής
Και στις δύο περιπτώσεις, των πιο ελάχιστες “θα τη βγάλουν καθαρή”.
πάνω αναφερόμενων εγκλημάτων, Εδώ δεν αναφέρομαι στους/τις άμεσα
υπάρχουν μαρτυρίες από τον γειτονικό “διαπλεκόμενους/διαπλεκόμενες”.
περίγυρο που βεβαιώνουν ότι πολλές Αναφέρομαι και στους/τις σιωπηλούς/
και πολλοί -μεταξύ αυτών και εκπρό- σιωπηλές μάρτυρες του περίγυρου.
σωποι των “αρχών”- ήξεραν, ξέρουν Οικογενειακού, γειτονικού, επαγγελ-
και σωπαίνουν. ματικού, πολιτικοκομματικού και άλ-
Η “διαπλοκή”, που ως λέξη, έχει -συ- λου. Που λόγω φόβου, συμφερόντων,
νήθως- αρνητική σημασία, και σχετί- ιδεολογημάτων, πολιτικής τοποθέτη-
ζεται με την συνεργασία κάποιων αν- σης, κακώς εννοούμενης αλληλεγ-
θρώπων με στόχο το άνομο κέρδος γύης ή άλλων αιτίων, αποκρύπτουν ή
(οικονομικό, δικαστικό, σεξουαλικό ή διευκολύνουν (αμέσως ή εμμέσως) το
άλλου είδους “κέρδος”) είναι κάτι συ- έγκλημα μιας Φριχτής Διαπλοκής. Η
νηθισμένο στη φύση. επιλογή της σιωπής δεν τους καθιστά
Ο κισσός διαπλέκεται στον κορμό της -νομικά τουλάχιστον- (συν)ενόχους
56
βελανιδιάς με κοινό συμφέρον. αλλά διευκολύνει την τέλεση ή την
Οι ρεμόρες (είδος παρασιτικού ψα- απόκρυψη πολλών κακουργημάτων.
ριού) ακολουθούν καρχαρίες, φάλαι- Και πολλές φορές όσοι και όσες κραυ-
νες και άλλα μεγάλα θαλάσσια ζώα και γάζουν και συνθηματολογούν υπέρ
συμβιούν με αυτά, τα καθαρίζουν από της αποκάλυψης των κατά περίπτωση
μικρότερα παράσιτα και βολεύονται ενόχων, έχουν -πιθανότατα- σωπά-
αμφότερα τα μέρη. σει σε άλλες περιπτώσεις με ένα ρηχό
Το φυτό -στη φωτογραφία που συνο- επιχείρημα του τύπου: «Τι να έκανα;
δεύει αυτό το κείμενο- διαπλέκεται με Είναι φίλος…» (ή κουμπάρος, ή ξά-
τον (ανθρωποποίητο) σιδερένιο φρά- δερφος, ή εργοδότης, ή πελάτισσα, ή
χτη για τους δικούς του λόγους και για “σύντροφος”, ή ομοϊδεάτης και λοιπά
να τα ξεμπλέξεις -φυτό και φράχτη- θα και λοιπά).
πρέπει να να είσαι πάρα πολύ προσε- Και η σιωπή τους -δεν βγάζω από την
χτικός αν δεν θέλεις να τα καταστρέ- υπόθεση που κάνω ούτε τον εαυτό
ψεις ολοσχερώς και τα δύο. μου, για να μην νομίσετε ότι παριστά-
Λέγοντας (γράφοντας) αυτό, σκέφτομαι νω τον τιμητή ή κήνσορα/ηθικολόγο
ότι αν σκέφτεται κανείς να διαχωρίσει των συνανθρώπων μου- αφήνει άγρα-
τους διαπλεκόμενους σε ένα έγκλημα, φτο το “μυθιστόρημα”, που γεννιέται,
είναι σχεδόν βέβαιο ότι ελάχιστοι και αναπτύσσεται και τυλίγεται γύρω από
