Page 23 - mag_011

Όμορφη πόλη ΜΟΥΣΊΚΗ

Μίκης Θεοδωράκης
(Γιάννης Θεοδωράκης - Μίκης Θεοδωράκης)
Τραβάς τις κουρτίνες… στέκεσαι μπροστά στο
παράθυρο και ανοίγεις την ένταση, να γεμίσει

το δωμάτιο μελωδία και χάδι… : «Όμορφη πόλη
φωνές μουσικές/απέραντοι δρόμοι κλεμμένες
ματιές/ο ήλιος χρυσίζει χέρια σπαρμένα/βουνά και

γιαπιά πελάγη απλωμένα…».
Το τραγούδι, στην «υπηρεσία» της ψυχής… ίαμα
και ταξίδι! Συναντάς «σεντέφια» και «κοράλλια»

καθώς ακούς και αφήνεσαι. Και την «Ιθάκη» σου,
όταν φτάνεις, «δεν τη βρίσκεις φτωχική». Και το
«ταξίδι»… ήταν ωραίο! Σαν τα όνειρά σου! Σαν τη

ζωή, που θέλησες να ζήσεις!

Υ.Γ. Αφιερωμένο…

Μικρή Ελεγεία

Μάρθα Μεναχέμ
(Ναπολέων Λαπαθιώτης - Μάρθα Μεναχέμ)
Μάλλον καθιερώνεται, σαν τραγούδι τέλους, να 23 23
«μεταδίδω» κάθε φορά, ένα από τα «αδικημένα» του

ραδιοφώνου… «κι ωστόσο μυροβόλα». ‘Ένα «ύπουλο»
τσάμικο, που τοξεύει κατευθείαν στην καρδιά και την
Ελληνική ψυχή μας. Εμπεριέχεται στον ομότιτλο δίσκο

(«Μικρή Ελεγεία») της τραγουδοποιού Μάρθας Μεναχέμ,
ανάμεσα σε άλλα οκτώ διαμάντια, για μυημένους στην
ποίηση και στην καλή μουσική ακροατές…

«Όλα τ’ αγνά, τ’ αχνά, τ’ απλά/τα παραπονεμένα/και τ’
απαλά και τα καλά/με μάραναν εμένα… Όσα λυγάς, κι

όσα σκορπάς/στο πέρασμά σου, Χρόνε/τ’ αναπολώ και
τ’ αγαπώ/και την καρδία μου τρώνε...».
Κι επειδή η ποίηση είναι η αλήθεια… όσοι ταυτιστήκατε

με τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη και τη Μάρθα Μεναχέμ,
μόλις έχετε στα χέρια σας, τη δική σας Αλήθεια!

Ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου για την ανάγνωση,

την παρέα και την …ακρόαση!

Ραντεβού στο επόμενο τεύχος…
Μέχρι τότε…
μη ξεχνάτε να κρατάτε την ελπίδα ζωντανή!

Σας φιλώ…
Κυριακή Αιλιανού