Page 9 - mag_018

της Λίνας Ίορδάνου

9

Ομόνοια ...του τρόμου. Θλίψη και ακριβώς δί-
πλα η ζωή. Τα νιάτα. Δίπλα στη σιωπή ο θόρυβος.
Δρόμοι μεγάλοι και ιστορικοί του κέντρου έγιναν

τόποι κοινωνικής διαμαρτυρίας και διαδηλώσε-
ων. Δρόμοι έτοιμοι να γράψουν ξανά ιστορία.
Αυτή είναι η ενδοξότερη πόλη του κόσμου.
Κι όπου και να κοιτάξεις δεν παύει να στο υπεν-
θυμίζει. Κι όσο κι αν πονάει και μας πονάει, δεν
παύει να μας ξελογιάζει ακόμα, έστω και με το
τσαλακωμένο της φόρεμα.

Είναι κι αυτές οι νερατζιές που σε μεθάνε κάθε
άνοιξη με τη μυρωδιά τους. Είναι και τα αρώματα
από τα μπαχαρικά και τα βότανα της οδού Ευ-
ριπίδου. Είναι και που σε γοητεύουν και ξεχνάς
πως είσαι σε μια μεγαλούπολη, που θ’ακούσεις
ακόμα κιθάρες και κανένα μπουζουκάκι να βρα-
χνοπαίζει, μα και βαβούρα τα βράδια από κόσμο