Page 14 - mag_19
P. 14
TAΞΙΔΙ
14
ΛΙΣΑΒΟΝΑ
γημα του Αλφόνσο Ενρίκες, τρία χρόνια δε γίνεται να μη δοκιμάσει κανείς τη
μετά την επανάκτηση της πόλης από τους massa sovada, το χειροποίητο ψωμάκι
Μαυριτανούς. με μέλι ή με ζάχαρη.
Κι επειδή είναι σίγουρο μη σας πω και Μέλι και ζάχαρη εξάλλου είναι και η γεύ-
νομοτελιακό, μετά από τις πολλές βόλ- ση της πόλης αυτής... ίσως της νοσταλ-
τες να διαμαρτύρεται το στομάχι... δεν γικότερης της Ευρώπης. Μια πόλη φορ-
μπορεί να μην ενδώσει κανείς στα πε- τωμένη ιστορία, μια πόλη χαραγμένη
ρίφημα γλυκάκια pasteis de nata με στο χθες και φωτισμένη στο σήμερα...
κανέλλα και γλάσο, παραδοσιακά της μια σύγχρονη μα και παλιομοδίτικη πρω-
τοπικής γαστρονομίας, αλλά γιατί όχι τεύουσα... με εξαιρετικά ευγενικούς αν-
και το pudim, την κρέμα καραμέλας. θρώπους... μια πόλη γεμάτη τραγού-
Αλλά επειδή το επιδόρπιο έπεται του δια με τονισμένη τη μελαγχολία των
γεύματος, δώστε βάση στην παραδοσι- fados... μια πόλη γεμάτη φως και ήλιο...
ακή ψητή σαρδέλα και τον μπακαλιάρο, ακόμα κι όταν βρέχει.
pasteis de bacalhau (μοναδική Μεσό- Η Λισαβόνα που τα ’φερε η ζωή να μας
γειος), αλλά και στις τοπικές σούπες σαν συντροφεύει και να μας κοιτά με αγω-
την caldo verde με λάχανο και την sopa νία και συμπάθεια στα μάτια, τούτους
de ahlo με ψωμί και σκόρδο. Α! και τώρα τους καιρούς που ζούμε τη μεγάλη κρίση
που είπα ψωμί... μαζί... Η Λισσαβόνα, ένα απ’ τα σημαντι-
