Page 55 - mag_22

της Κατερίνας Επιτροπάκη

ένας νεαρός λαϊκός αοιδός, από αυτούς που κο-
σμούν με τη φωτογραφία τους διάφορες αφίσες
κολλημένες κατά μήκος της Ιεράς Οδού.
Ξεκίνησε να τραγουδάει, προσπαθώ-
ντας να συντονίσει τα χείλη του με το
playback, σε έναν ήχο που χαρακτήριζες
περισσότερο ηχορρύπανση παρά άσμα. Η
Σόνια αισθάνθηκε πως ήταν το όριο της
αντοχής της. Αναζήτησε το χωμένο εδώ
και μέρες κάτω απ’ το μαξιλάρι του κα-
ναπέ tv-control και γύρισε το κανάλι στη
Δημόσια Τηλεόραση.
Ανασκόπηση των κυριοτέρων γεγονότων
της χρονιάς…
Έκλεισε τον ήχο… Είδε απλά να παρελαύνουν
ως εικόνες στην οθόνη της η πολιτική ηγεσία της
χώρας, τα γνώριμα πια πρόσωπα της αντιπροσω-
πείας της Τρόικα, η πρωθυπουργός της Γερμανίας, ο
πάλαι ποτέ υπερυπουργός οδηγούμενος με χειροπέδες
στο δικαστήριο, το βρετανικό βασιλικό βρέφος με τους
γονείς του στα ανάκτορα του Μπάκινγχαμ, τα δυστυχι-
σμένα πρόσωπα μέσα από τα ερείπια του τυφώνα Χαϊγιάν, 55
τα φωτεινά ρυτιδιασμένα μάτια του Νέλσον Μαντέλα…
Έκλεισε τα μάτια της, χωρίς να κοιμάται. Προσπαθούσε να συ-
γκρατήσει τα δάκρυά της, σαν μια ακόμα προσπάθεια να μη βου-
λιάξει στη μαύρη τρύπα που σήμερα την απειλούσε περισσότερο από
ποτέ. Πίσω από το σκοτάδι των κλειστών βλεφάρων της, σε μια άλλη
νοητή οθόνη περνούσαν τα σημαντικότερα γεγονότα της δικής της
ζωής. Ολόκληρης. Όχι μόνο αυτά της απερχόμενης χρονιάς.
Πόση αλήθεια αναλογία έχει η δική μας σημαντικότητα με αυτήν που
συμβαίνει γύρω μας; Πώς σπουδαιολογούμε, ας πούμε, τα ραγίσματα
της ψυχής μας σε σχέση με έναν καταστροφικό τυφώνα; Είναι, αλή-
θεια, εγωισμός το να παραδινόμαστε στο δικό του μικρόκοσμο ο κα-
θένας μας;
Η λάμψη από τα βεγγαλικά που πρόβαλε με αυθάδεια στη θέα από τη
μπαλκονόπορτα, μια και το διαμέρισμά της βλέπει το λόφο του Λυ-
καβηττού, την ανάγκασε ν’ ανοίξει τα μάτια. Τύλιξε στους ώμους της
την λεπτή φλις κουβερτούλα που βρισκόταν κουβαριασμένη στην
άκρη του καναπέ, και βγήκε στη βεράντα. Ακούγονταν από παντού
δυνατοί ήχοι: βουητά από το δρόμο, φωνές, μουσικές, μπερδεμέ-
νες ανάμεσα στους κρότους των βεγγαλικών.
Το διαπεραστικό κρύο την ανάγκασε να ξαναμπεί μέσα. Κλείνοντας
τη συρόμενη μπαλκονόπορτα, επανέφερε το χώρο του σαλονιού στην
απόλυτη ησυχία, αφήνοντας απέξω το ποικίλο ηχητικό βατερλώ.
Πήρε στο χέρι της το κινητό της. Γύρισε στο μενού «Νέο μήνυμα».
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, έγραψε, σχηματίζοντας στο καντράν με τρεμάμενα