Page 103 - mag_24
P. 103
...επιλέγει η Ρούλα Μονογυιού
Κόκκινο τριαντάφυλλο
είσαι μεσ' στην καρδιά μου
Την νύχτα γίνεσαι πληγή
που τρώει τα σωθικά μου
Έρχεσαι πάντα πιο νωρίς
κανείς δε σε γνωρίζει
άλλον τον κάνεις ν’ αγαπά
κι άλλον να μη γυρίζει
Και δε σου φτάνουν όλ’ αυτά
φεύγεις και δε θυμάσαι
ωραία είσαι άνοιξη 103
γιατί δε μας λυπάσαι;
Έρχεσαι λίγο κάθεσαι
στον κήπο μας κι ανθίζεις
το αίμα μας επότισε
κι ανάσταση μυρίζεις
Κι όταν θα φύγεις τίποτα
δε θα ’ναι όπως πρώτα
άσε για λίγο ανοιχτή
του ουρανού την πόρτα
