Page 105 - mag_25

...επιλέγει η Ρούλα Μονογυιού

Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή Σου,

προσφέρουσι Χριστέ μου.
Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας,

εν τάφω Σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου,

κομίζουσαι προφρόνως.
Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους,

Ούς έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν,
προσοίωμεν τω Κτίστη.

κατά του ευεργέτου.
Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω,

νεκροπρεπώς τον Κτίστην. 105

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον,

Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου,
πού έδυ σου το κάλλος;

πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα,

Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα,
λίαν πρωί ελθούσαι.

Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε,
ελέησον τον κόσμον.

αξίωσον σους δούλους.