Page 43 - mag_26
P. 43

του Λάμπρου Δερμετζόγλου

                                                                                      http://www.microstory.gr/












                          καλλιέργεια κλί-         ποτέ βήμα στα τηλεοπτικά            μελάδα. Ζήτησε μαρμελά-
                          ματος πανικού            δελτία των οκτώ και συνή-           δα και ο Καπελάς είπε: 
                            ι
                          γ
               Η α την ελληνική                    θως χαρακτηρίζονται ως               -Μαρμελάδα σερβίρου-
               έξοδο από το ευρώ δίνει             «φθηνός λαϊκισμός».                 με κάθε δεύτερη μέρα.
               τη θέση της στη γενικευ-              Η προσδοκία της παρα-              Η Αλίκη διαμαρτυρήθη-
               μένη ευφορία του ελληνι-            μονής του Έλληνα στην               κε, «Μα ούτε και χθες είχε
               κού «θαύματος» της δημο-            απατηλή χώρα του ΠΟΤΕ               μαρμελάδα!» 
               σιονομικής προσαρμογής,             (Ευρώ), έστω και ως ένα              -Σωστά,  είπε ο Καπε-
               του κοινωνικού μερίσμα-             από τα χαμένα παιδιά                λάς.  «Ο κανόνας είναι:
               τος και της «εξόδου στις            καλλιεργεί την απατηλή              πάντα έχουμε μαρμελάδα
               αγορές» με φόντο τις ευ-            ελπίδα  για τις  καλύτερες          χθες και μαρμελάδα αύ-
               ρωκάλπες και το στοίχημα            μέρες που έρχονται μέσα             ριο, ποτέ  μαρμελάδα σή-
               της διαχειρίσιμης ήττας.            από δεκάδες φανταστικές             μερα,  επειδή  το  σήμερα
                 Την ίδια στιγμή η φτώ-            ιστορίες οικονομικής επι-           δεν είναι κάθε δεύτερη
               χεια γιγαντώνεται σε μια            τυχίας, χωρίς αντίκρισμα            μέρα!»
               χώρα που δοκιμάζει τις              στους ανθρώπους και τη
               αντοχές των πολιτών της             διαβίωση τους που δεν εί-            Και κάπως έτσι επιβιώ-
               στο πιο βίαιο νεοφιλελεύ-           ναι πια το ζητούμενο, γιατί         νουμε: μαρμελάδα χθες,                   43
               θερο πρόγραμμα στη σύγ-             η ευρωπαϊκή πολιτική έχει           μαρμελάδα αύριο, ποτέ
               χρονη ιστορία. Οι ορδές             πάψει στο σύνολό της να             μαρμελάδα σήμερα. Σή-
               των εξαθλιωμένων στα                είναι ανθρωποκεντρική.              μερα υπάρχουν μόνο οι
               κοινωνικά συσσίτια, τα              Από  την  άλλη  η  ενοχική          σκληρές       προϋποθέσεις
               εκατομμύρια των ανασφά-             αποδοχή του δόγματος                που θα μας εξασφαλίσουν
               λιστων που αναζητούν                «μαζί  τα  φάγαμε»  οριο-           μαρμελάδα αύριο και τα
               θεραπεία μέσω της πρό-              θετεί καθημερινά νέες               απάνθρωπα μέτρα εξαιτί-
               νοιας σε ένα κράτος που             υποχωρήσεις στο όνομα               ας της υπερκατανάλωσης
               από καιρό τώρα έχει απο-            παλιών και νέων μνημο-              μαρμελάδας χθες. Και η
               λέσει  τον  προνοιακό  του          νίων και εξαγνίζει τις πιο          μαρμελάδα  βρίσκεται  κά-
               χαρακτήρα, η αύξηση της             βάρβαρες πολιτικές φτω-             που στον άπιαστο χωρο-
               παιδικής θνησιμότητας, οι           χοποίησης των μεσαίων               χρόνο του παρελθόντος
               χιλιάδες των συνανθρώ-              κοινωνικών στρωμάτων.               και του μέλλοντος ως μια
               πων μας που φλερτάρουν                Σαν αποτέλεσμα όλων               άυλη υπόσταση που ποτέ
               με την κατάθλιψη, οι εκα-           αυτών ο έλληνας μοιά-               δε θα αγγίξουμε όντας
               τοντάδες αυτοκτονίες που            ζει όλο και περισσότερο             την ίδια στιγμή «καρότο
               αποδίδονται  στην κρί-              με την μικρή Αλίκη στη              και μαστίγιο»! 
               ση (και οι χιλιάδες άλλες           χώρα των θαυμάτων. Στο               Για μας όμως, η μόνη
               που συμβαίνουν αλλά δεν             υπέροχο αυτό παραμύθι               πραγματική στιγμή που
               αποδίδονται σε αυτήν), εί-          του Lewis Carroll, η Αλίκη          υπάρχει είναι το τώρα.
               ναι μόνο μερικοί από τους           ενόσω παρευρίσκεται στο             Αυτό που πρέπει να πά-
               στατιστικούς δείκτες της            τσάι του Καπελά, παρατή-            ρουμε στα χέρια μας. Σή-
               ντροπής που δε βρίσκουν             ρησε ότι δεν υπήρχε μαρ-            μερα! 
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48