Page 103 - mag_031
P. 103

του Μιχάλη Χατζηνικήτα










               μέσα στις ΠΑΕ, που έχουν ως απο-                τις ενέργειες μας. Ας φέρουμε ξένους διαιτη-

               κλειστικό αντικείμενο ενασχόλησης               τές για να κάνουν (αν μπορούν και αν πραγ-
               τους, την παρακολούθηση της διαι-               ματικά  τους  το  επιτρέψουμε)  το  αυτονόητο.
               τησίας.                                         Και οι ξένοι δεν θα τα κάνουν με τον «ελληνι-
               Και επιμένω, ότι υπάρχουν κάποιοι               κό τρόπο».
               που μπορούν να σταθούν αντάξιοι                 Αν πάντως το τελευταίο σας θυμίζει κάτι εί-
               των περιστάσεων. Αρκεί να τους                  ναι αυτό ακριβώς το ανάλογο που συμβαίνει
               αφήσουν να ασχοληθούν με το παι-                και στα πολιτικά (οικονομικά) δρώμενα της

               χνίδι. Γιατί κανείς δεν μπαίνει στην            χώρας. Η ανικανότητα μας να συνεννοηθού-
               διαδικασία να μπει στην ψυχολογία               με για τα αυτονόητα, είναι αυτή που μας υπέ-
               και στις συνθήκες εργασίες ενός                 βαλλε την ξένη «βοήθεια», η οποία δεν μας
               διαιτητή. Μπορεί να είναι ερασιτέ-              δόθηκε δωρεάν. Και μπορεί ο αθλητισμός και
               χνες, αλλά πληρώνονται αδρά αν                  το θέμα της διαιτησίας να είναι κάτι πολύ πιο
               διευθύνουν ένα αγώνα της Super                  «ανάλαφρο» από την οικονομική κατάσταση
               league και πόσο μάλλον όταν                     της χώρας, όμως δεν παύει να είναι ένα τε-
               βγαίνουν έξω από τα σύνορα. Ένα                 ράστιο κοινωνικό γεγονός, που αντανακλά
               διαιτητής δεν μπορεί να είναι ποτέ              απόλυτα στην καθημερινότητα μας.

               ντεφορμέ, αλλά τα «παιδιά» (ποδο-
               σφαιριστές) μας μπορούν να μην                  Αυτό όμως που μου είναι πραγματικά απί-                         103
               τους «πάει»  μια αναμέτρηση. Και                στευτο να το καταλάβω είναι γιατί ακόμα και
               όλα αυτά υπό το φόβο της εξέδρας                οι παράγοντες των ομάδων, που είναι κατά
               και πάντα μόνος του. Απροστάτευ-                τεκμήριο, έξυπνοι άνθρωποι, αρνούνται να
               τος από όλους!                                  καταλάβουν την πραγματικότητα. Γιατί κατα-
                                                               λαβαίνω  τα πολλά  έσοδα  από την κατάκτη-
               ΚAI OMΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ                                ση των πρωταθλημάτων και την έξοδο στο
               ΜΠΟΡΟΥΝ!                                        champions  league, που μπορεί να φέρει

               Λοιπόν εντάξει. Ας παραδεχτούμε                 η διαιτητική εύνοια, όμως είναι αδύνατον
               ότι είμαστε ανίκανοι να φτιάξουμε               να μην αντιλαμβάνονται ότι η απαξίωση του

               και για αυτό το θέμα ένα πλαίσιο                αθλήματος, για το οποίο ασκούν την επαγγελ-
               που να κάνουμε το παιχνίδι πιο δι-              ματική (όσο και σκληρό αν ακούγεται είναι η
               ασκεδαστικό. Ας το δούμε και αυτό               αλήθεια)  τους δραστηριότητα, τόσο λιγότερα
               ως μια παθογένεια του συστήματος                μελλοντικά έσοδα θα έχουν.
               μας, που οι πολλοί τα βάζουν με τον             Και όσο για όλους εμάς, που είτε τυχαία, είτε
               έναν. Ας το δούμε μια αδυναμία του              εκ πεποιθήσεως πηγαίνουμε σε κάποιο γή-
               συστήματος, να υπερασπιστεί τον                 πεδο, ας αναλογιστούμε την επόμενη φορά ότι

               εαυτό του και να επιβάλλει μια νέα              εκεί κάτω βρίσκονται κάποιοι άνθρωποι, που
               τάξη  πραγμάτων.  Ας  το  δούμε  ως             προσπαθούν να συμβάλλουν στο θέαμα που
               μία ακόμα αδυναμία να επικοινω-                 παρακολουθούμε. Αν εμείς είμαστε αλάνθα-
               νήσουμε μεταξύ μας και να  βάλου-               στοι στην επαγγελματική μας συμπεριφορά,
               με όρια, μέτρα και σταθμά, για να               τότε ας είμαστε αδίστακτοι κριτές. Αλλά επει-
               προγραμματίσουμε τις πράξεις και                δή κανείς από εμάς δεν είναι…
   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108