Page 8 - mag_32

υπαρχΕι λογοσ

Τούτη την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές...

ΑΘΗΝΑ...

Κορδέλλες παντού! Όχι εκείνες που στόλιζαν το δέντρο των

παιδικών μας χρόνων...Της Ελληνικής Αστυνομίας!

ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ...
Στολισμένη, με τη φάτνη των Σύριων...

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ...

Η φωλιά των Ζόμπι... και των υπαιτίων της Σιωπής των Αμνών.

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ: «Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ»...

‘Ένα παιδί μετράει τ' άστρα... και φλερτάρει με το δικό μας
Θάνατο, ως κοινωνίας και ως είδους, εκούσια πεινώντας και
8
διψώντας για Ελευθερία.
ΚΑΔΟΙ ΑΠΟΡΡΙΜΑΤΩΝ...

Η τελευταία ελπίδα για τροφή και αξιοπρέπεια.
ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ...

Χώροι εξαγοράς τύψεων των μεγάλων... για το χαμόγελο και

το μέλλον που έκλεψαν από τα παιδιά τους.
ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ ΜΑΓΑΖΙΑ...

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του ΤΙΠΟΤΑ, που προσπαθεί να απο-
δείξει πως όλα γιορτάζουν και φέτος.
ΣΠΙΤΙΑ...

Εστίες λοίμωξης, υποκρισίας, εφησυχασμού, φόβου, απραξίας,
ενδοτισμού και επιθανάτιου ρόγχου. Ο Χριστός φέτος, αλλού

γεννάται! Εδώ, μόνο σταυρώνεται...
Ας κρατήσουμε, αν αντέξουμε, την ελπίδα ζωντανή για του

χρόνου, λοιπόν!
Κυριακή Αιλιανού

υ.γ.1: φέτος, δε δέχομαι τις καθιερωμένες ευχές.
Δέχομαι, μόνο, δηλώσεις έμπρακτης μετάνοιας για την κατάντια μας.