Page 33 - mag_015
P. 33
ΦΥΣΗΞΕ Ο ΒΑΡΔΑΡΗΣ...
μπλοκ αναρχικών απ’ όλη την Ευρώπη,
θα χυθεί αίμα» και άλλα τέτοια ηρωικά.
Σπέρνουν φόβο κι ανησυχία. Ήθελα Κρυμμένη λάμψη να ντύσουν
να πάρω τα παιδιά μου στη συναυλία
και είχα ένα κόμπο στην καρδιά και θέλουν το βασιλιά
στο λαιμό. Τελικά πήγαμε. Κι εκεί που Θα σκάψουν του απείρου
νιώθεις μικρός κι ασήμαντος, σα να
μη μπορείς να σηκώσεις το βάρος του το λαγούμι
κόσμου στις πλάτες σου, μόλις βρεθή-
καμε ανάμεσα στους Ιερισσώτες ως επί ακούραστοι, δε θα σταθούν
το πλείστον, για να μην αδικούμε κα- ούτε μπροστά στο πεύκο
νένα, εθελοντές, η χαρά τους μας πα-
ρασύρει, μας περιστρέφει γύρω από ούτε στο κυπαρίσσι μπρος,
τον άξονα «είναι εφικτό», μας μπολιά- ξέγνοιαστοι, χωρίς να σταματούν
ζει ελπίδα, μας χαρίζει ελευθερία, μας
βαφτίζει στην πηγή κάθε καλού αυτού ούτε μπροστά στα δάκρυα
του κόσμου. Ό,τι όμορφο ζούμε σήμε-
ρα είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας της παλιάς πηγής
των ανθρώπων μέσα στους αιώνες να που τρέχουν μέσα από τα μάτια μας 33
δημιουργήσουν την ουτοπία. Μελίσσι
εργατικό ο κόσμος, δούλεψαν σκληρά Να’ τος λοιπόν, τον φέρνουν τώρα
κι είχαν ένα αποτέλεσμα που θα τους
δικαιώνει για χρόνια. Είναι στιγμές που ντυμένος τη λάμψη του γελοία
χαράζονται στον ιστορικό φλοιό αυτού στολισμένος,
του τόπου, ο οποίος αποτελείται από
μνήμες, όχι από κατασκευασμένες τη- στέκουν στη σειρά και
λεοπτικές ειδήσεις. Η διοργάνωση της τον χειροκροτούν,
συναυλίας, ένα πανηγύρι ελευθερίας,
ότι αρτιότερο, πιο φιλόξενο, έντιμο και άξιος λένε μας έδωσε δουλειά
καθαρό έχω ζήσει και παρακολουθήσει
είτε από κοντά είτε από απόσταση. Ο και χρήματα, δώρα πολλά, κήπους
πόλεμος για τη ζωή έχει κηρυχθεί κι έχει να φτιάξουμε από γκαζόν
γενναίους στρατιώτες. Άλλωστε όπως
είπε κι άλλος συγγραφέας - ποιητής μας και κρεμαστούς
«όποιος στη μάχη πάει για να πεθά-
νει, στρατιώτη μου τον πόλεμο τον για τα παιδιά μας, γιατί δεν έχουν
χάνει, όποιος στη μάχη πάει για να δει ποτέ τους δέντρο,
ζήσει, στρατιώτη μου τον πόλεμο
κερδίζει». Η ΝΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙ- τα καημένα
ΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ…
Christine