Page 128 - mag_41

JUKEBOX

Πού να σε κρύψω γιόκα μου

να μη σε φτάνουν οι κακοί
σε ποιο νησί του ωκεανού

σε πια κορφή ερημική.

Δε θα σε μάθω να μιλάς

και τ' άδικο φωνάξεις
ξέρω πως θα χεις την καρδιά

τόσο καλή τόσο γλυκή

που μες τα βρόχια της οργής
ταχειά, ταχειά θε να σπαράξεις.

Συ θα'χεις μάτια γαλανά

θα 'χεις κορμάκι τρυφερό

θα σε φυλάω από ματιά κακή
και από κακό καιρό

128
Από το πρώτο ξάφνιασμα
της ξυπνημένης νιότης

δεν είσαι συ για μάχητες

δεν είσαι συ για το σταυρό

εσύ νοικοκερόπουλο

όχι σκλάβος, ή προδότης

Κι αν κάποτε τα φρένα σου

το δίκιο φως της αστραπής
κι αν η αλήθεια σου ζητήσουνε

παιδάκι μου να μην τα πεις

Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν

το φως να το σηκώσουν
δεν είναι η αλήθεια πιο χρυσή

απ' την αλήθεια της σιωπής

χίλιες φορές να γεννηθείς
τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν