Page 35 - mag_45

της Έλενας Καρανικολού

http://missy-merida.blogspot.gr/

Και άνοιξε η πόρτα και γέμισαν τα μάτια φως

και η καρδιά δάκρυα.

Αντίστροφα. Όλα αντίστροφα.

Σαν να πέθανα πριν γεννηθώ ξανά

μέσα στην αγκαλιά σου.

Σαν να γεννήθηκα για να προλάβω να σου πω

πως είσαι ελεύθερος να πετάξεις μακριά μου.

Πέρασε ένας όλοκληρος χρόνος μακριά σου,

που οι γιορτές έπαψαν να είναι γιορτές

και η μουσική, μουσική.

Ένας χρόνος για να βγει το καρφί από την καρδιά

και να χτυπήσει ξανά στους ρυθμούς της. Αντίστροφα. 35

Κανονικά και ακανόνιστα αλλά ζωντανή ξανά.

Άνοιξε η πόρτα και μπήκες.

Και μαζί με εσένα ό,τι δεν προλάβαμε να χαρούμε...

Οι γιορτές και η μουσική. Όλα.

Και η αγκαλιά. Η αγκαλιά που μέσα της πνίγεσαι μέχρι

να βγεις στην επιφάνεια και να ανασάνεις ξανά.

Να γεννηθείς προτού πεθάνεις.

Να χαμογελάσεις με δάκρυα.

Να χαμογελάς, Χαρά.

Να χαμογελάσεις με όλη σου την οντότητα.

Εύχομαι να γυρίσουν όλοι εκείνοι που λείπουν

αδερφέ μου... μαζί με τα χαμόγελα στα πρόσωπά μας.

Εύχομαι κανείς μόνος.

Ποτέ.