Page 72 - mag_48
P. 72
ΒΙΒλΙΑ
λαϊκοί θίασοι, τα ελληνικά
νησιά του ’40 και του ’50,
η εμπορική κινηματογρα-
φική παραγωγή και το μη
εμπορικό θέατρο της δε-
καετίας του’60, η εφταετία
όπως την έζησαν, κυρί-
ως, οι θεατράνθρωποι. Κι
ύστερα, ο χρόνος κυλάει
κι όλο εκείνο το παρελθόν
ελίσσεται μέσα απ’ τις δε-
καετίες για να συναντήσει
το παρόν μας, φέρνοντας
μαζί του ό,τι άντεξε στον
καιρό. «Όταν διαβάζεις το
Γράμμα στον Κωστή είναι
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΗ σαν να έχεις απέναντί σου
Ξένια ΚαΛοΓέροΠουΛου την Ξένια να σου μιλάει
Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ
και να μη θες να σταματή-
Να γράφεις επί έναν χρό- σει». Άλκη Ζέη «Το βιβλίο
WILLIAm JAmES νο ένα γράμμα στον αγα- αυτό είναι της Ξένιας για
72 H ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ πημένο σου που «έφυγε» τον Κωστή. Συνάμα είναι
Εκδόσεις prInTA σημαίνει πως παρατείνεις και του Κωστή για την Ξέ-
Το δοκίμιο αυτό, αποτελεί την ύπαρξή του δίπλα σου, νια. Πρόκειται, δηλαδή, για
ένα έξοχο δείγμα πραγ- πως με κάποιον τρόπο κα- αμοιβαίο βιβλίο αγάπης.
Διαβάζεται μιλώντας, χαρί-
ματιστικής σκέψης, αυ- ταφέρνεις να καταργήσεις ζει και χαρίζεται. Διπλό χά-
την απώλεια. Αυτό θέλησε
τού του πολυδιάστατου να κάνει η Ξένια Καλογε- ρισμα. Μην το ξεχάσετε».
διανοητικού ρεύματος, ροπούλου τον Οκτώβριο Δ.Ν. Μαρωνίτης «Αδύνατο
τις περιόδου 1870-1945. του 2013, όταν η αυλαία να αντισταθείς και να μη
Τα ζητήματα που θίγει έπεσε για τον επί 37 χρόνια βυθιστείς μαζί με την Ξένια
αφορούν κάθε σκεπτόμε- σύζυγό της και σύντροφο σ’ αυτή της την “επιστρο-
νο άνθρωπο που τον έχει ψυχής, Κωστή Σκαλιόρα. φή”. Κι εκεί, να τος... Σου
απασχολήσει το ερώτημα Πέτυχε όμως πολύ περισ- χαρίζεται γενναιόδωρα,
τι σημαίνει και πως δι- σότερα. Καθώς ανασύρει ανενδοίαστος, μελαγχολι-
καιολογείται να πιστεύει μνήμες, άλλοτε πικρές κι κός, παιχνιδιάρης, αγέρα-
κανείς σε κάτι, είτε αυτό άλλοτε αστείες, για να τις στος και πεισματάρικα αι-
είναι κάτι απλό και τετριμ- αφηγηθεί στον Κωστή, η σιόδοξος –ακριβώς όπως
μένο, είτε είναι ο ίδιος ο Ξένια Καλογεροπούλου η ίδια– ο προσωπικός της
Θεός. πετυχαίνει να στήσει μπρο- Ξανακερδισμένος χρό-
στά μας μια Ελλάδα που νος». Θωμάς Μοσχόπου-
πια δεν υπάρχει, αλλά που λος «Όποιος διαβάσει αυτό
γέννησε κριτικούς σαν τον το βιβλίο θα αγαπήσει την
Κωστή Σκαλιόρα και αν- Ξένια. Αν την αγαπάει, θα
θρώπους του θεάτρου σαν την αγαπήσει διπλά».
την ίδια: αστικά σαλόνια, Σταμάτης Φασουλής