Page 16 - mag_53
P. 16
ΤΑΞΙΔΙ
H ‰È΋ ÌÔ˘
ΦΛΩΡΙΝΑ
Και κάποια φορά είναι πολύ πιθανό θαίνεις να εκτίθεσαι. Συγχρωτίζεσαι.
να πέσεις πάνω στον Andrew Cowan, Με γνωστούς και με άγνωστους. Με
στον Γιώργο Ανδρέου ή… ω! η αλή- καλλιτέχνες και ντόπιους. Δημιουρ-
θεια είναι πως δε θέλω να αδικήσω γείς. Οι πίνακες των ζωγράφων δεν
κανέναν και τίποτα. Είναι τόσα πολλά είναι πια αίνιγμα. Ούτε το μετέωρο
που μαθαίνεις από τους καθηγητές και βήμα του πελαργού, ούτε ο μελισσο-
τους συνεργάτες, είναι τόσοι αυτοί κόμος. Γεμίζεις τα βαγόνια του τρένου
που συναντάς, είναι και οι απόφοιτοι για το δικό σου ταξίδι από αυτήν την
που πέτυχαν σε διάφορους δρόμους, πόλη. Θα γυρίσεις σίγουρα, ίσως για
που το γεγονός αυτό καθιστά όλα τα κάποιες παρουσιάσεις βιβλίων φίλων
παραπάνω ενδεικτικά. και αγαπημένων, ίσως για παρουσιά-
Όμως, κυρίως διαβάζεις. Και κυρίως σεις διπλωματικών ή για να γεμίσεις
γράφεις. Συναντιέσαι με τη γλώσσα, λίγο ακόμη το βαγόνι σου. Το ξέρεις
τη δοκιμάζεις. Δοκιμάζεις και δοκι- πια. Η Φλώρινα που είναι τόσο μα-
μάζεσαι. Μιλάς, ακούς. Μαθαίνεις κριά, έχει γίνει η ιδιαίτερή σου πατρί-
16 να μιλάς, μαθαίνεις να ακούς. Μα- δα.
