Page 12 - mag_60
P. 12
ΤΑΞΙΔΙ
KEA
και τα καφέ είναι απαραίτητη. Δυο χι- Αφήνουμε τα μεταφορικά μέσα στο
λιόμετρα από την Κορησσία και προς πάρκινγκ στους πρόποδες της Ιου-
12 τα βόρεια, το Βουρκάρι, το στέκι των λίδας και η ανάβαση αρχίζει... Ένας
ιστιοπλόων, ένα χωριουδάκι πολύ ανηφορικός ασφαλτόδρομος μας
γραφικό, παραθαλάσσιο, ιδανικό για οδηγεί στο πλακόστρωτο, στα υπέρο-
βόλτα, καφέ, ποτάκι ή μεζέ... όχι όμως χα σοκάκια χρωματισμένα πολύχρω-
για μπάνιο. Τα νερά εκεί δικαιωματικά μα από τα λουλούδια, τις αυλές, τα
είναι κατειλημμένα από τα ιστιοφόρα κεραμίδια... Ανήφορος και στο πλα-
και τα μικρά σκάφη των ντόπιων και κόστρωτο ώσπου να φτάσουμε στην
των επισκεπτών. Μετά το Βουρκάρι κεντρική πλατεία του Δημαρχείου και
μάς περιμένει η πανέμορφη παραλία του παλιού σχολείου, κτήρια μοναδι-
του Γυαλισκαριού. Άπλετη σκιά από κής αρχιτεκτονικής. Μια πλατεία γε-
τα δέντρα που έχουν σχηματίσει ένα μάτη ζωή, χρώματα και ...μυρωδιές.
πλούσιο μικρό δάσος στην ακτή και Αμέσως μετά την πλατεία, άλλος ανή-
καταγάλανα νερά. Πιο πάνω και πιο φορος, αυτή τη φορά με σκαλοπάτια
βόρεια από το Γυαλισκάρι, η παραλία που οδηγούν στους μικρούς γραφι-
του φημισμένου Οτζιά, πανέμορφη, κούς οικισμούς της χώρας, στα σπι-
δέντρα και γαλάζιο κι εκεί, αρκεί να τάκια με τις αυλές τις ολάνθιστες,
μη φυσάει. στην ησυχία και στις γωνιές του κάθε
Έξι χιλιόμετρα από την Κορησσία και σοκακιού, λουλούδια, γάτες που χου-
προς την ενδοχώρα, η μαγική Ιουλίδα, ζουρεύουν νωχελικά και ....μια θέα
η μεγάλη κυρία... Η χώρα της Τζιάς. που από όπου ξεπροβάλλει σε κάνει
