Page 81 - mag_62
P. 81
της Λίλλυς Παπασπυροπούλου
να σταματήσω να γα- λουσμένη στα κόκκινα δρικού ρόλου για τον
ντζώνομαι σε αυτές, γιατί (χρώμα του πάθους) ρο- πρωταγωνιστή και την
όλο αυτό γλιστράει επά- δοπέταλα, ο μοναδικός υποψηφιότητα για τον Α'
νω μου σαν βροχή. Τότε Σπέισι να ξεδιπλώνει γυναικείο ρόλο για την
δεν μπορώ να νιώσω όλο το αστείρευτο ταλέ- εξαιρετική Μπένινγκ.
τίποτα άλλο από ευγνω- ντο του στη διάρκεια του Ένας ύμνος στη ζωή με
μοσύνη για κάθε στιγμή έργου, εξαιρετική μου- όλες τις ομορφιές και την
από την ασήμαντη μι- σική επένδυση από τον παραξενιά της, για όλα
κρή ζωή μου». Τα λόγια Τόμας Νιούμαν, έφεραν αυτά που μας ξεφεύγουν
αυτά του Λέστερ θα μπο- βροχή τις διακρίσεις: πέ- και δεν θα μπορέσουμε
ρούσαν να είναι η απά- ντε Όσκαρ στην ταινία, ποτέ να αγγίξουμε...
ντηση σε όλες αυτές τις όπως αυτά της καλύ- (Δείτε εδώ)
υπάρξεις που σαν αυτόν τερης ταινίας και Α'αν-
ζουν στη δυστυχία γιατί
πιστεύουν ότι τις καταπι-
έζει ένα πλαίσιο που τις
αγνοεί περιφρονητικά. Η
ειρήνη με τον εαυτό του 81
συμπαθή αυτού loser,
έρχεται από την αποδο-
χή της κατάστασής του
και τη συνείδηση ότι δεν
μπορεί να την αλλάξει
ριζικά, αλλά να συμφι-
λιωθεί μαζί της και να
την αγαπήσει σαν τέτοια:
ορθώνεται απέναντι σε
αυτή τη ζωή, λυγίζοντας
ταυτόχρονα κι αυτή η
«βελούδινη επανάστα-
ση», είναι που κάνει τον
ήρωα ένα συγκλονιστικό
και συνταρακτικό πρό-
σωπο μέσα στην ταπει-
νότητά του. Υπέροχες
ποιητικές εικόνες- η
λαμπερή νιότη της έφη-
βης-αντικείμενο του πό-
θου του ώριμου άντρα