Page 117 - mag_65

...επιλέγει η Ρούλα Μονογυιού
Κύριε, είναι ώρα

να βοηθήσεις μια ψυχή

δρόμο να βρει τώρα

η ζωή μου η ρηχή.

Δεν μπορώ να ζω αντίθετα

με Σένα, κι όπου σταθώ

μ’ άγνωστους ρυθμούς κι επίθετα

βοήθεια Σου ζητώ.

Είμαι ακροβάτης

και γυρεύω δικό μου Θεό.

Κύριε, δώσ’ μου θάρρος 117 117

το σκοινί να μην κοπεί

θέλω να `μαι φάρος

που φωτίζει τη σιωπή.

Θέλω να πετάξω ελεύθερα

πιο πέρα κι απ’ το κενό

πράγματα μικρά και δεύτερα

δεν ξέρω ν’ αγαπώ.

Είμαι ακροβάτης
και γυρεύω δικό μου Θεό.

Είμαι ακροβάτης ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ!
και γυρεύω καινούργιο Θεό.