Page 119 - mag_67
P. 119
της Λίλλυς Παπασπυροπούλου
γραφική πορεία του, έρχεται αυτό το τους οδηγούσε σε αυτόν. Όπως κατα-
δεύτερο φιλμ με τα αγαπημένα θέματα λήγει πικρά ο Έντι: οπουδήποτε, τα πά-
του σκηνοθέτη: ο ξεριζωμός, η φυγή, ντα είναι ίδια.
η εξορία, η προσγείωση από το “αμε- Η σκηνοθεσία του Τζάρμους, αποτε-
ρικάνικο όνειρο”. Οι τρεις νέοι ήρωές λούμενη ουσιαστικά από παγωμένα
του, είναι οι περιθωριακοί της Αμερι- πλάνα (υπέροχη ασπρόμαυρη φωτο-
κής, κλεισμένοι στους τέσσερεις τοί- γραφία από τον Τομ Ντι Τσίλο), φαίνε-
χους τον περισσότερο καιρό, χωρίς ται να μη δίνει καμία υποψία διαφυ-
σκοπό, ανένταχτοι και αρνούμενοι το γής, καμία έξοδο: τα πρόσωπα είναι
παρελθόν και τις ρίζες τους. Ο Γουίλι καρφωμένα στη θέση τους κι όταν
αρνείται να μιλήσει ουγγρικά και πε- προχωρούν, αυτό δεν τα οδηγεί που-
ριφρονεί τα άσχημα αγγλικά της ξα- θενά. Μοιάζει σαν ο σκηνοθέτης να
δέλφης του. Μένει εδώ και μια δεκα- κάνει έκκληση στον κάθε θεατή, που
ετία στη Νέα Υόρκη, αλλά το american ανάλογα με την ευαισθησία του και την
dream δεν φαίνεται να τον έχει αγγίξει ερμηνεία που θα δώσει, θα προβλέψει
με το μαγικό του ραβδάκι. Κερδίζει τη ένα μέλλον για τους τρεις περιπλανώ- 119
ζωή του παίζοντας χαρτιά -με τη συμ- μενους ήρωες.
βολή του Έντι- και γυρίζει στο στενά- Η ταινία εκτιμήθηκε δεόντως στο Φε-
χωρο διαμέρισμά του για να κατανα- στιβάλ των Καννών το 1984 αποσπώ-
λώσει Tv-dinner σε πακέτο, μπροστά ντας τη Χρυσή Κάμερα. Ένα από τα πιο
στη τηλεόραση. Όσο για την Εύα, όταν χαρακτηριστικά δείγματα του ανεξάρ-
φτάνει στη μεγαλούπολη, το μόνο που τητου αμερικάνικου σινεμά, που πέρα
θα γνωρίσει είναι το αεροδρόμιο και ο από τις συνταγές και την προβλεψιμό-
δρόμος με το σπίτι του Γουίλι. Όταν αυ- τητα του αντίστοιχου χολιγουντιανού-
τός την ξαναβρίσκει στο σπίτι της Ουγ- εκτός φυσικά, λαμπρών συχνά εξαι-
γαρέζας ηλικιωμένης θείας -που δε ρέσεων-, αγγίζει τα προβλήματα των
μιλάει αγγλικά- αυτή δουλεύει σερβι-
τόρα έχοντας χάσει κάθε ψευδαίσθη- πραγματικών ανθρώπων μιλώντας
κατευθείαν στην καρδιά και το μυαλό
ση για αλλαγή. Ωστόσο, η ηλιόλουστη
Φλόριντα (το βασίλειο του τζόγου), το του θεατή...
Μαϊάμι, φαντάζουν για τους τρεις φί-
λους σαν η τελευταία ελπίδα για φυγή
από μια σκοτεινή και μίζερη ζωή. Ο
παράδεισός όμως που τους φαινόταν
τόσο κοντινός θα αποδειχθεί κι αυτός
φαινάκη, θα χάσουν το δρόμο που θα
