Page 73 - mag_73
P. 73
της Έλενας Καρανικολού
http://missy-merida.blogspot.gr/
Εκείνη που τραγουδούσε στα σύννεφα, που σκανδάλιζε το
γκρίζο με τα χρώματά της άνοιξε το στόμα
ξαφνικά κι έβγαλε μια γαργαριστή κραυγή.
Ξαφνικά ο κόσμος σώπασε και γύρισε προς το μέρος της.
Άνοιξε διάπλατα τα τεράστια μάτια της και τους κοίταξε.
"Ακούστε είπε, για να νιώσετε πρέπει πρώτα να ακούσετε.
Και ξεκίνησε να χορεύει ασταμάτητα, ώσπου όλοι ξεκίνησαν
να κουνούν ρυθμικά, πόδια, χέρια κάποιοι το κεφάλι.
Ώσπου η κεντρική οδός έγινε ένα ανθρώπινο πάρτι.
Κάποιοι γελούσαν δυνατά και άλλοι δάκρυζαν.
Κάποιοι φύγανε τρέχοντας κι άλλοι φιλήθηκαν τόσο βαθιά
που η μουσική τους έφτασε ως τα παράθυρα των μεγάλων κτιρίων 73
που άνοιξαν διάπλατα.
Τώρα όλοι χτυπούσαν παλαμάκια και χόρευαν
και αγκαλιάζονταν και γελούσαν.
Το κορίτσι χόρευε ασταμάτητα μέχρι που εκείνος κατέβηκε
από το τεράστιο κτίριο και με τα χέρια του σταμάτησε το κορίτσι.
Την κοίταξε στα μάτια και πάγωσε ο χρόνος.
Τα παράθυρα έκλεισαν.
Ο κόσμος σώπασε.
Σταμάτησαν οι χοροί και τα γέλια.
Η καρδιά της ανεβοκατέβαινε το σώμα της.
Έκλεισε τα μάτια και όλα ήταν στην θέση τους.
Ο κόσμος όμως είχε για λίγο αλλάξει.
γκρίζο
Και το γκρίζο, το
φόρεσε για λίγο λευκά.