Page 23 - magazine_84

της Λίνας Ιορδάνου

άλλος τόπος. Ένας τόπος που δε δέ-

χθηκε σχεδόν καμία παρέμβαση σε
οτιδήποτε παραδοσιακό, είτε αυτό

είναι οι φορεσιές των ντόπιων,

είτε η αρχιτεκτονική του, ένα ταξί-

δι στα χρόνια που το τώρα και το
χθες είναι η ίδια υπόσταση, το ίδιο

πρόσωπο, η ίδια στιγμή. Παρόν

και παρελθόν είναι η ίδια έννοια...

Η παράδοση επιβάλλει χρώματα...
χρώματα παντού, χρώματα στα

σπίτια, χρώματα στις φορεσιές των

γυναικών. Η παράδοση επιβάλλει

το ψωμί να ψήνεται στους πετρόχτι-
στους φούρνους στις αυλές, όπως 23

παλιά, μέσα τα σπίτια το καθένα

ένα λαογραφικό μουσείο, ξωκλή-

σια στις αυλές, ντοπιολαλιές... Τον
Δεκαπενταύγουστο εκεί γίνεται ένα

από τα πιο ξακουστά πανηγύρια του

Αιγαίου. Οι άντρες ξεκινούν στο

τραπέζι το τραγούδι..."τίνος είναι
η κούπα η μονομπασιά... μην είν'

της καπετάνισσας... πιες την κόρη,

πιες την και ξαναγέμισέ την... δω

ς της μια να πάει κάτω για να βρει
η κορφή τον πάτο...", δίπλα στους

άντρες παίρνουν θέση κι οι κοπέλες

της Ολύμπου με τις φορεσιές τους,

με τις περίτεχνες μαντήλες και τα
στολίδια τους.

Και δίπλα οι ανεμόμυλοι στο δικό