Page 109 - magazine_84

της Λίλλυς Παπασπυροπούλου

τη συγκίνηση και τα συναισθήματα να απορρέουν 109
από την απλή έκθεση αντικειμένων, τόπων και

καταστάσεων που κινηματογραφούνται με τρόπο

που να συνδυάζουν την ποίηση, το σινεμά και τη
ζωγραφική, κάτω από φώτα και ηλεκτρικές μελαγ-

χολικές ονειρικές μουσικές που συνοδεύουν την

πορεία του έργου. Με μια υπέροχη φωτογραφία
και μια λιτή σκηνοθεσία, ο δημιουργός συλλαμβά-

νει την ίδια την ουσία της κάθε πόλης μέσα από
τη ράθυμη νυχτερινή της διάθεση. Εξαιρετικές ερ-

μηνείες από όλους τους συντελεστές και ιδιαίτερα

εκείνες της Ρόουλαντς και της Ράιντερ (αν και έχει
μείνει μνημειώδης ο πιο εμπορικός Μπενίνι που

κλέβει την παράσταση σαν ταξιτζής ερωτευμένος

με μια προβατίνα(!)), η τόσο ταιριαστή μουσική του
Τομ Γουέιτς, συνθέτουν μια ευφυή ταινία, κωμική

και σκοτεινή συνάμα, παραμύθι αλλά και φιλμ νου-

άρ, από τις πιο χαρακτηριστικές του ταλέντου του
πρόωρα ασπρομάλλη χαρισματικού σκηνοθέτη.