Page 24 - mag_97
P. 24

πεΡι κοινωνιΑς                                     της Έλενας Μαρκάκη*











               Στον πλαστικό χειρουργό που φροντί-                   αποδοκιμασίας  του,  της  ντροπής  του
               ζει για την ανόρθωση και τη σφριγηλό-                 και της υποχρέωσής του. Θα δει ότι δεν

               τητά του;                                             το χειρίστηκε όπως ήθελε, δεν το πρό-
                                                                     βαλε με τον τρόπο που ήθελε, δεν αγα-
               Αχ αυτό το στήθος... Αγαπήθηκε και

               μισήθηκε από την ίδια τη γυναίκα που                  πήθηκε από την ίδια και τους άλλους
               το  φέρει.  Άλλοτε  ήταν  μικρό,  άλλοτε              με αυτό που του άξιζε. Αλλά ακόμη και
               υπερβολικά μεγάλο, άλλοτε έπρεπε να                   τότε δεν θα είναι αργά, δεν είναι το στή-

               το κρύψει γιατί δεν είναι πρέπον, άλλο-               θος που μας κάνει αυτό που είμαστε.
               τε να το προσφέρει για την ικανοποίη-                 Δεν  είμαστε  γυναίκες  επειδή έχουμε
               ση των άλλων. Η σύγκριση πάντα ανα-                   στήθος, είμαστε γυναίκες επειδή νιώ-

               πόφευκτη, το μέγεθος και το σχήμα θα                  θουμε γυναίκες!
               μπορούσε πάντα να είναι καλύτερο. Τις
               υποχρεώσεις πού τις πας; Αυτό το στή-

               θος πρέπει να θηλάσει, πρέπει να προ-
               καλεί και διέγερση. Γενικότερα πρέπει

   24          να είναι πάντα εκεί για να ικανοποιεί
               ανάγκες  άλλων.  Μέχρι  τη  στιγμή,  την                                                                                     εστάλη
               κομβική εκείνη στιγμή, που θα νοσήσει

               και θα διακοπεί η φυσική του πορεία
               από αφανές, σε εφηβικό, γυναικείο και

               γηρασμένο. Εκείνη τη στιγμή θα συνει-
               δητοποιήσει η γυναίκα που το φέρει το
               μάταιο  των  προηγούμενων  σκέψεών

               της. Θα σιχτηρήσει όλες τις στιγμές της



               Υ.Γ.: Αυτό που διαβάσατε ήταν 10 λεπτά αναστοχασμού και όχι 10 λεπτά κήρυγμα. Μπορεί

               η Νάντια να αλλάξει 10 χώρες, ο Αλί να παίρνει 10 ευρώ ημερησίως, το χωράφι να παρα-
               μένει εκεί με 10 μποφόρ και το στήθος να δοκιμάσει 10 διαφορετικά σουτιέν μέχρι να βρει
               το κατάλληλο, ή και 10 διαφορετικούς συντρόφους, πάλι μέχρι να βρει τον κατάλληλο! Ας

               πάρουμε 10 μικρές ανάσες για να τα σκεφτούμε αυτά και να ερωτηθούμε το «και μετά;»
               που παραμένει άγνωστο στα παραμύθια.

               Στο δικό μας «και μετά;» θα ευχηθώ τα 10 χρόνια κυκλοφορίας του readmagazine να είναι
               μόνο η αρχή!


               *Είμαι γεννημένη το 1998. Έχω πτυχίο κοινωνιολογίας και τώρα κάνω το μεταπτυχιακό μου στο ίδιο
               αντικείμενο. Μεγάλωσα στην Αθήνα, αλλά κατάγομαι και ζω τα τελευταία χρόνια στο λατρεμένο Ρέ-
               θυμνο. Μ' αρέσει να ταξιδεύω, να διαβάζω βιβλία και να μοιράζομαι απόψεις. Χαίρομαι που θα τις
               μοιραστώ μαζί σας.
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29