Page 84 - mag_44
P. 84

ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΡΑΦΟΥΜΕ                                                 του Γιάννη
                                                                                      Παπαϊωάννου - Τσαρούχη













               Η εμπειρία μου μέσα στο studiο με μικρές και μεγάλες

               χορωδίες είναι από το 1970. Τότε που στα τραγούδια                      Και μετά...
               η τετράδα, Δαμιανός, Κώστας, Νίτσα και Λιλή έρχο-                       αρχιμηνιά
               νταν σχεδόν καθημερινά για να τραγουδήσουν.                             κι αρχιχρονιά ψηλή

               Θυμάμαι το 1974 την παιδική χορωδία της Έλλης Νι-                       μου δεντρολιβανιά
               κολαΐδη να τραγουδούν ''Τα παιδιά κάτω στον κάμπο''                     (κι αρχή) κι αρχή κα-

               που υπάρχει στον δίσκο ''Sweet Movie'' του Μάνου                        λός μας χρόνος
               Χατζιδάκι. Ήταν πολύ πειθαρχημένα και συνάμα φοβι-                      (εκκλησιά) εκκλησιά
               σμένα όταν βρέθηκαν ένα βράδυ μέσα σε μια μεγάλη                        με τ’ άγιο θρόνο...

               αίθουσα στην Columbia να λένε...
                      τα παιδιά κάτω στον κάμπο                                        Θέλω να σας πω όμως
                      δεν μιλάν με τον καιρό                                           ότι τούτες τις γιορτές

                      μόνο πέφτουν στα ποτάμια                                         που είναι  λίγο  ζόρικες
                      για να πιάσουν τον σταυρό...                                     για μας τους μεγάλους
   84          Στην ίδια αίθουσα στο studio1 το 1977 η μικτή 40με-                     μη  ξεχάσουμε  να  δώ-

               λης χορωδία της Πρέβεζας τραγούδησε Γιάννη Μαρ-                         σουμε αγάπη και χαρά
               κόπουλο τους "Ελεύθερους πολιορκημένους" του Διο-                       σε όλα τα πιτσιρίκια. Μι-

               νυσίου Σολωμού..                                                        κρά και μεγάλα...
               Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει.
               Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.                        Χρόνια μας καλά,

               τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει                        χρόνια μας πολλά.
               στέκει ο ςουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει...

               Και ένα μεσημέρι παραμονές Χριστουγέννων του 1994                       Υ.Γ. Να θυμόμαστε ότι η
               ο πολύ καλός μουσικός και συνεργάτης για πολλά χρό-                     ειλικρίνεια, η αθωότητα
               νια μέσα στο studio Θύμιος Παπαδόπουλος ήρθε με                         και ετοιμολογία των παι-

               πιτσιρίκια που κράταγαν τα τρίγωνα τους,ο Γιώτης να                     διών δεν παίζεται. Ξέρω
               παίζει κιθάρα,ο Σπύρος μαντολίνο,ο Θύμιος φλάουτο                       τι σας λέω. Το ζω
               και όλοι μαζί είπανε...                                                 καθημερινά.

                      Καλήν εσπέραν άρχοντες
                      κι αν είναι ορισμός σας
                      χριστού τη θείαν γέννησιν

                      να πω στ’ αρχοντικό σας.



               χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει,
               οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη...
   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89