Page 17 - EIDOMENH
P. 17
EΙΔΟΜΕΝΗ... ένα οδοιπορικό
επώνυμους καλλιτέχνες με ευαισθησίες, μα λειτουργούσε
με την άρρωστη λογική του θεάματος (ποιος θα φέρει πιο
πολύ κόσμο) δημιουργώντας αποκλεισμούς καθώς και
ελλείμματα ανθρώπινα και κοινωνικά! Το είδαμε ξανά και
ξανά να γίνεται, με τρόπο που δεν ταιριάζει στο ρόλο της
τέχνης και των ανθρώπων της. Η Τέχνη ζει κι αναπνέει, πί-
νοντας χρόνο, αφυπνίζοντας συνειδήσεις! Παρηγορεί και
ΣΤΕΚΕΤΑΙ! Όλος αυτός ο νεαρόκοσμος (εξαιρετικοί καλ-
λιτέχνες) έμεναν ξανά και ξανά να «ξερογλείφονται» στην
κερκίδα με την πίκρα της μη συμμετοχής, στην ψυχή! Περι-
μένοντας την σειρά τους που δεν έρχεται ποτέ! Αυτό έμελλε
να αλλάξει έστω και για λίγο! Για μια μοναδική φορά! Λίγες
ώρες Ελευθερίας από τον «εκπολιτισμό» που μας βασανίζει
τόσα χρόνια με χάντρες, καθρεφτάκια και «προμήθειες»!
Πρώτη επίσκεψη στην Ειδομένη προκειμένου να βρούμε
το χώρο. Γνωριζόμαστε με την Εβελίνα Πολιτίδου. Αντιδή-
μαρχος πρόνοιας στην περιοχή με εξαιρετική δράση συνο-
λικά για το θέμα! Εκείνη την ημέρα που ανεβήκαμε στην Ει-
δομένη και για λίγες ώρες, μπήκαμε στον καταυλισμό προ-
σφέροντας μια στάλα εθελοντικής εργασίας, η ζωή ολων
μας άλλαξε για πάντα!
Διαπιστώνουμε πια πως είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να κάνουμε τέ-
τοια εκδήλωση στα σύνορα. Οι λόγοι πραγματικά πολλοί
11