Page 5 - ELpoetry

Τα σκόρπια «Ρ»

«Ρ» όπως όνειρο

Δεν ήταν ξαφνικό που στάλθηκα στη λίμνη.
Μικρή η λυρικότητα και η ανιδιοτέλεια.
Βαρύ το κορμί πια, δεν αναζητά το ψέμα.
Μόνο το γλυκό κάλεσμα, με τα δυο χέρια στο άγονο μπράτσο,

Να προτρέχει.

Ανάμεσα σε άγνωστα νούφαρα και κρίνα των λιμνών,
Ανάμεσα σε ξεχασμένο φως και μαζεμένη ηδονή,
Μακριά από το βάρος και την πυκνότητα.

Δεν ήσουν η μόνη,

Ούτε αυτή που ήθελε τη σκιά μου.
Από την πρώτη στιγμή,
Ήξερα ότι θα παλέψω.
Όταν μια εικόνα σου
Ακούμπησε το κορμί μου,
Τα καρφωμένα μάτια σου στην πλάτη μου,
Στέριωναν την αγάπη μας.

Μπήκα στη λίμνη και χάρηκα.

Ήξερα πως όταν βγω από αυτή,
Δε θα είμαι πια ο ίδιος,
Μα μη νομίσεις ποτέ,
Ότι δεν είχα ονειρευτεί την ίδια σκηνή,
Μόνο με τους δυο μας.

1